Διιαβάζοντας για το μοίρασμα του Αιγαίου σε μερικές γουλιές Freddo

      

Ένα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Δημοκρατία" "αποκάλυψε" το "ύπουλο σχέδιο" μοιράσματος του Αιγαίου από τους Τούρκους μέσω μίας έκθεσης αρχαιολογικών ευρημάτων στην Κωνσταντινούπολη που ευρέως διαδίδουν οι διοργανωτές της ως "μία ευκαιρία συναδέλφωσης των δύο λαών μέσω της κοινής τους αρχαίας κληρονομιάς" (περισσότερα για την είδηση εδώ.

http://news247.gr/ellada/eidiseis /toyrkikh_proklhsh_apo_to_arxaio_parelthon_me_fonto_to_aigaio.1310322.html )  

Τα αντανακλαστικά συνηθισμένα είτε να παραμένουν παγωμένα στο ελληνοειδές του σήμερα, είτε στον όντως ενδιαφερόμενο να εκβάλλει απλώς οργή για την όποια παραχάραξη δεν επιτρέπουν συχνά μία διεξοδικότερη ανάλυση για πιο χρήσιμα συμπεράσματα.
Το κόμμα παρωδία της κυρίας Μητσοτάκη προφανώς και δεν το έπιασε η κάψα για τα Εθνικά ζητήματα και μάλιστα αυτά που αφορούν τα της Ιστοριογνωσίας και της ορθής απόδοσης των πραγμάτων. Άλλωστε η αδιαφορία τους να συνδράμουν την υπόθεση του Βωμού των 12 Θεών στο Θησείο μας το απέδειξε..Απλώς καλλιεργούν τις  δήθεν εθνικιστικού τύπου νερομπογιές τους ώστε ζωγραφίσουν την καρικατούρα ενός πατριώτη. Γνωρίζουμε καλά όλοι όμως ότι όταν έπρεπε να υπερασπιστούν Εθνική κυριαρχία απέναντι στο ΔΝΤ επέλεξαν απλώς Financial Global Goverment..
Από την άλλη πλευρά οι Τούρκοι προφανώς και δεν είναι ανιστόρητοι (οι επιτελείς τους) και γνωρίζουν καλά το ψεύδος πάνω στο οποίο επενδύουν.

Ο Νέο Οθωμανισμός είτε με τις ευλογίες της Αμερικής είτε χωρίς έχει γίνει αυτοσκοπός για την ηγεσία της όλο και επιθετικότερης όλο και πιο διεκδικητικής Μουσουλμανικής χώρας. Το αστείο της υποθέσεως είναι ότι επενδύουν περισσότερο στην ανέχεια που δείχνει η Ελλάδα απέναντι στις τακτικές τους παρά στις πράξεις τους καθεαυτές.
Και είναι σοφή μία τέτοια τακτική..
Το Ελληνοειδές, ο υπήκοος του Ελλαδικού Προτεκτοράτου του Δ.Ν.Τ. ανησυχεί για το μέλλον της τιμής του Freddo (το φραπέ απέθανε) παρά για την Ταυτότητά του. Ο δε ενδιαφερόμενος Πολίτης μάχεται με πολλές Λερναίες και μάλιστα τουλάχιστο μία από αυτές είναι γέννημά του -κάτι που θα σχολιαστεί σε μελλοντική ανάρτηση- και αδυνατεί να συγκεντρωθεί σε μία αποδοτική δράση απέναντι στη Τάξη Πραγμάτων που τον θέλει δέσμιο.
Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο η Τουρκική πολιτική πετυχαίνει. Το τελευταίο συμπέρασμα που θα αναφέρω για την ώρα είναι ο συμβιβασμός με την ιδέα του να μεταβληθεί αυτή η χώρα σε υποτελής απέναντι στην Ανατολική επέκταση.Οικονομικά, Πολιτιστικά.
Φυσικά ο πραγματικός εχθρός μας, κοιμάται ανενόχλητος στο κρεβάτι της αποβλάκωσης που του στρώσαμε τις 3 τελευταίες δεκαετίες.
Το 80 οι Πολίτες σοσιαλίζονταν με οδηγό το ρουσφέτι, το 90 γέμισαν τα καφενεία και τις καφετέριες τις επαρχίας (αλλά και τους οίκους ανοχής) καθώς τσάμπα ξένοι  λαθραίοι εργάτες αντάλλαζαν τον κόπο τους για δάνειο ενός πιάτου φαί αλλά και με επιτόκιο τη βίαιη αλλαγή της καθημερινότητας, ενώ το 2000 η χώρα άρχισε να παράγει σωρηδόν μοντέλα, διευθυντές, χρηματιστές, τραγουδιστές, προϊσταμένους κομμωτήρια και σπα.
Τα Μουσεία αραχνιάσαν και σάπισαν (τα Μουσεία, όχι τα σούπερ Μάρκετ εστιατόρια τύπου Ακροπόλεως..) το δε σημείο Ορόσημο των Αθηνών καταχώθηκε στο έδαφος προς "μελλοντική αποκατάσταση"..
Η "αριστερά" ψάχνει να βρει τις εκλογικές συνιστώσες της, η δεξιά την κατάλληλη διαχειριστική φόρμουλα μιας τεχνοκρατικής λύσης επί των οικονομικών, ένα σχεδιασμό για να σώσει τις τράπεζες και όχι το λαό.
Ευτυχώς δηλαδή που έπεσε η τιμή του Freddo και θα πίνουμε καφέ..

                                              Η υπόστασή μας θα συνεχίσει να κείτεται