Mark Shelton - Helicon. Παρουσίαση απο το Ιδεών Άντρον ενός αφηγήματος για το Ιερό Όρος των Μουσών

(Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση και ανάγνωση)

Μέσα από τη σειρά με αποσπάσματα έργων που έχουμε ήδη ξεκινήσει να παρουσιάζουμε υπό την κάλυψη του διαδικτυακού τμήματος εκδόσεών μας, του Ιδεών Άντρον, κειμένων κάθε είδους και κατηγορίας, με κοινό γνώμονα πάντοτε τις Εθνικές Παραδόσεις, συνεχίζουμε και με το παρόν.

Ένα άγνωστο στους πολλούς, και μάλλον έτσι θα παραμείνει, έργο.

Πρόκειται για τους στίχους του τραγουδιού Helicon, από το Αμερικανικό συγκρότημα
 “Manilla Road”.

O Mark Shelton, ιδρυτής και ιθύνων νους πίσω από το συγκρότημα, απεβίωσε στα 60 του χρόνια μόλις λίγους μήνες πριν, και συγκεκριμένα στις 27 Ιουλίου, αμέσως μετά από μία ακόμη εμφάνιση με το πιο δυνατό από τα δημιουργήματά του, τους Manilla Road, στη Γερμανία.

Αγαπητότατος στους κύκλους όσων ακολουθούσαν επί δεκαετίες το μουσικό έργο του και το ανεπανάληπτο επικό ταξίδι που προσέφερε μέσα από τη θεματολογία που έντυνε τη μουσική του.

Μία θεματολογία που για τους περισσότερους ίσως απλώς αναγνωρίζεται ως τμήμα της Ηρωικής Φαντασίας, και του κόσμου που αναπτύχθηκε μέσα από το είδος της λογοτεχνίας αυτής σε Αμερική και Ευρώπη, ιδιαίτερα κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνος.

Πολεμιστές, Μάγοι, επικές εξιστορήσεις, Αρθουριανός Κύκλος, Μυθολογία του φανταστικού κλπ.

Όντως, ο Shelton είχε μεγάλη επιρροή από αυτές τις διηγήσεις, κάτι που εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό παρατηρώντας την πορεία του έργου του.

Όμως, ο προσεκτικότερος ακροατής/αναγνώστης, και ειδικά ένας Εθνικός, δεν μπορεί παρά να εντοπίσει μία ποιότητα και επίγνωση πολύ μεγαλύτερη για τα θέματα που καταπιάστηκε ο Shelton. Το εύρος των αναγνωσμάτων του, πρέπει να ήταν πολύ παραπάνω σε μέσον όρο από ότι θα υπέθετε κανείς.

Κάτι που είναι απολύτως εμφανές σε εμάς επί παραδείγματι, στους στίχους που παρουσιάζουμε εδώ.

Ο Ελικώνας, το Ιερό Όρος των Μουσών, αποτελεί για τον Εθνικό Ελληνισμό ένα από τα Σημεία Αναφοράς σε Θεολογικό και Μυθολογικό περιεχόμενο.

Το Όρος του  Θεού Απόλλωνα, αλλά, και του Θεού Ποσειδώνα ακόμη όπως διακρίνουμε στον αντίστοιχο Ομηρικό ύμνο:

”Ἀμφὶ Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν ἄρχομ᾽ ἀείδειν
γαίης κινητῆρα καὶ ἀτρυγέτοιο θαλάσσης
πόντιον, ὅσθ᾽ Ἑλικῶνα καὶ εὐρείας ἔχει Αἰγάς...”
Ο Θεός των Υδάτων, διαφεντεύει τον Τόπο αυτόν, χάρη στις Πηγές της Αγανίππης και της Ιπποκρήνης, καθώς επίσης και για τον φτερωτό Πήγασο, που συνδέεται άμεσα με το Στοιχείο του Ύδατος.

Ο Ελικώνας, Αποτέλεσε αργότερα σημείο αναφοράς και κατά την περίοδο της Αναγέννησης. Η Ρομαντική Σχολή το ανήγαγε σε πεδία του Ποιητικά Ιδεατού αφού από εκεί εμπνέεται και ο Ησίοδος για τη συγγραφή της “Θεογονίας” του, και σήμερα, εκτός από τους ακρωτηριασμένους πνευματικά και νοητικά ανθρώπους, συνεχίζει και αποτελεί για τους υπόλοιπους, κάτι πολύ Υψηλότερο και σημαντικότερο από απλώς ένα Όρος στη Βοιωτική Γη.

Οι στίχοι που παρουσιάζουμε είναι μία τρόπω τινά φανταστική αφήγηση, ταυτόχρονα επική, ταυτόχρονα μυητική, που κινείται στο προσωπικό αφήγημα του Πεπρωμένου του “Πολεμιστή του Φωτός”, όπου με επίκεντρο την “Πύλη” του Ελικώνος, ως ένας από τα Τέκνα της Δήλου και ο ίδιος, καλείται να Υπερασπιστεί το Αιώνιο Φάος απέναντι στις δυνάμεις του Χάους και του Σκότους που απειλούν να διευρύνουν τη δυναμική τους.

Είναι κατανοητό από μέρους μας, ότι οι περισσότεροι αναγνώστες, δεν είναι καθόλου εξοικοιωμένοι με τη Metal μουσική και έτσι δύσκολα θα μπορέσουν να συνδυάσουν το θέμα με τον ήχο ή να εστιάσουν μέσα από τις πινελιές του φανταστικού που εντοπίζονται στον τρόπο ανάπτυξης των στίχων.

Όπως για παράδειγμα η αναφορά στη “Μαγεία”, η οποία δεν αναφέρεται ως μαγγανεία και την κατώτατη εξάσκηση επικλήσεων του Χθόνιου για ίδιους σκοπούς, ούτε φυσικά με τη μορφή της που αναπτύχθηκε σε ύστερα χρόνια στον Μεσογειακό Κόσμο. Εδώ γίνεται η χρήση του όρου μέσα από το αφήγημα της Ηρωικής/Φανταστικής λογοτεχνίας, ως ένα είδος δύναμης που συνδράμει τον Πολεμιστή/Μυούμενο. Λίγο ή πολύ, όπως αποδίδεται η σχέση Μέρλιν-Αρθούρου και μας έχει σωθεί στους γνωστούς θρύλους.

 

O Shelton, ένας μουσικός που πρωταγωνίστησε στη διεύρυνση των οριζόντων της Heavy Metal μουσικής στην Αμερική, και εδραιώθηκε περισσότερο στην Ευρώπη, δεν είχε την τύχη άλλων πιο αναγνωρισμένων μουσικών προσωπικοτήτων. Πεθαίνοντας, και έχοντας υπηρετήσει πιστά τις επιλογές της ζωής του, διανύοντας έως το τέλος τη διαδρομή του με χαμόγελο και αποφασιστικότητα, χρειάστηκε τη βοήθεια των πιστών του συντρόφων ώστε να συλλεχθούν τα χρήματα και η σωρός του να επσιτρέψει στη γενέθλια Γη του στο Wichita του Kansas και να ταφεί εκεί.

Το Πνεύμα του έργου του, συντροφεύει εφ εξής τους λίγους αλλά πιστούς φίλους που δημιούργησε.

Από πλευράς μας, τιμούμε το έργο του γνωρίζοντας οι ίδιοι πόσο ζεστά και αγαπημένα αισθάνοταν κάθε φορά που επισκεπτόταν την Ελλάδα

Το τραγούδι Helicon, κυκλοφόρησε το “1988” ως το τελευταίο κομμάτι του δίσκου “Out of the Abyss”.

Όλα τα δικαιώματα του πρωτότυπου έργου, της μουσικής των στίχων και του συνοδευτικού αυτού ανήκουν στους δημιουργούς και στους νόμιμους κατόχους.

Η μετάφραση, έγινε για τον Οίκο του Θύρσου και το τμήμα Εκδόσεων “Ιδεών Άντρον”, από τον Ευάγγελο Κιούση