Αφού, προσπεράσουμε τους βαρετά ανέμπνευστους και διαρκώς επαναλαμβανόμενους επί χρόνια και χρόνια μειωτικούς χαρακτηρισμούς, που πρέπει να αποτελούν αναφορικό φετίχ των κληρικών της πλάγιο τω τρόπω ιουδαίας, προς τους Θεούς μας και την Πολυθεΐα, και αφού σιγουρεύεται ότι η Χρυσή Αυγή είναι Παγανιστές –πάει και τελείωσε και αυτό!- κατηγοριοποιεί ως «Δωδεκαθειστές», και κατ’ ουσία συμπλέοντα ιδεοληπτικά δοχεία με τη Χ.Α., το προεδρικό ζεύγος του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ο Alexis ονόμασε το γιο του Φοίβο, με τη θέληση της – αστεφάνωτης - γυναίκας του.. Τί ανθελληνικό όνομα μα την αλήθεια!
Και πώς να μη καταγγείλει την ανθελληνικότητα του ονόματος Φοίβος, κάποιος που τον λένε… Σεραφείμ (… )?
Το γνωστό αυγό που το πιάνεις και το κουρεύεις σε αυτές τις περιπτώσεις, απέμεινε φαλακρό και αμίλητο μπροστά στη λογική του Σεραφείμ.. Όμως!
Το κλειδί σε όλη αυτή την χωρίς καμία λογική για τους πολλούς ανακοίνωση , κρύβεται και πάλι στη πρώτη παράγραφο που, πάλι, επιμένει να προτείνει ο μητροπολίτης ως «φάρμακον» τον Εθνισμό ενάντια στον εθνικισμό.
Άλλη μία απόπειρα να αφήσει μελλοντικό σημείο αναφοράς, ότι της εκκλησίας της ανήκει και η πρόταση του Εθνισμού.
Κάπου πιο ψηλά στα αρχηγικά της εκκλησίας, σίγουρα θα φτύνουν τον κόρφο τους μην πάρει ο κόσμος στα σοβαρά τη προτροπή προς τον Εθνισμό του μητροπολίτη.
Γιατί τότε… «και ες αεί έρχεται» .
8 σχόλια:
Εντάξει, γραφικός τύπος ο Saraphim, ξεχωριστό είδος στον κατάλογο της ελληνοχριστιανικής φρενοβλάβειας, paranoicus christianellinx το υποείδος anapofasistus. Ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος π.χ. τα έχει διαυγή στο μυαλό του και πείθει, λέει "η Πατρίδα μας" και γεμίζει ο στόμας του. Το ίδιο ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος και η παρέα του (αρχιεπίσκοποι, πατριάρχες κτλ), σου λένε "στο βασίλειο του Θεού ημών δεν υπάρχουν έθνη και μλκίες, αλληλεγγύη στους λαθρομετανάστες" πείθοντας με την σειρά τους. Ο Πειραιώς κάτι ψελλίζει εκεί στα κυρήγματά του... ο Ιησούς... ο Εξαποδώ... ναι μεν αλλά... ο Σιωνισμός... η Ελλάδα...
Πρώτα αντιμετωπίζει την Χρυσή Αυγή ως σύμμαχο ενάντια στον Σύριζα. Μετά έρχεται η είδηση πως ο Κασιδιάρης γιόρτασε το χειμερινό ηλιοστάσιο "εις την κορυφή υψηλού όρους". Το βλέπει το λιμανίσιο ποίμνιο (πως να μην είσαι τρελλός όταν α) το όνομά σου είναι στον πληθυντικό, β) συναναστρέφεσαι θαλασσινά πρόβατα) της Πειραϊκής και φρίττει. Στέλνουν επιστολή στην Χ.Α. ζητώντας εξηγήσεις και δίνοντάς τους διορία για να ξεκαθαρίσουν που πιστεύουν. Αυτοί, οψόμενοι το γραφικόν του πράγματος (είτε οσμιζόμενοι το επικίνδυνον του πράγματος), σιωπούν. Δεύτερη επιστολή και ο αφορισμός έρχεται δριμύς. Η Χ.Α. τους αφιερώνει κείμενο στην ιστοσελίδα της, όπου εξηγεί απλά πως είναι πολιτικό κόμμα και όχι η Ιερά Εξέταση και τους αποτελειώνει λέγοντας "μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε"!
Το επόμενο σκαλί στην κλίμακα της παράνοιας είναι αυτό που λες εσύ, να εισαχθεί καινοφανής θεωρία βάσει της οποίας Χ.Α και Σύριζα είναι τα ίδια και πιόνια του Δια/Βελζεβούλη στον πόλεμο κατά της Ορθοδοξίας.
Βασικά ο χριστιανισμός είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που λέει ο μητροπολίτης· είναι η ισοπέδωση του εθνισμού, καθώς για τον χριστιανισμό δεν υπάρχουν έθνη παρά μόνο μια οικουμενική θρησκεία. Και αυτό που λέει δείχνει την αμάθεια και την απύθμενη βλακεία των ταγών του χριστιανισμού.
Κοιτάχτε, έχουν ένα ιστορικό δίλλημα.
Αν αποδεχτούν πλήρως να προσπαθήσουν να "εθνικοποιήσουν" (λέμε τώρα) το δόγμα τους, το ακυρώνουν. Αν από την άλλη πάρουν αποστάσεις από τα τρέχοντα ζητήματα της διάλυσης των Εθνικών κρατικών αυτεξούσιων οντοτήτων, θα βάλουν αυτογκόλ.
Το μόνο που τους σώζει ως έναν βαθμό, είναι ότι ο κοσμάκης έχει με μία ψυχοπαθητική οπτική εθνικοποιήσει μόνος του το δόγμα και δεν έχει βρεθεί μπροστά στο σταυροδρόμι να πρέπει να αποκυρήξει το Πολυθειστικό παρελθόν του Έθνους. Έτσι και του ζητηθεί κάτι τέτοιο, έκει θα αρχίσουν τα όργανα. Για αυτό και η διαρκής υποβάθμιση της θρησκευτικότητας του αρχαίου κόσμου προς τους αμαθέστατους υπηκόους.
Αν προσπαθήσουν να εθνικοποιήσουν το δόγμα τους, το ακυρώνουν ιδεολογικά. Εδώ το σύνθημα έχει δοθεί από 'πατέρες' όπως ο Βασίλειος: κρατάμε από τους Έλληνες ότι μας ταιριάζει.
Αν, από την άλλη, πάρουν αποστάσεις από τα εθνοκράτη παύλα ξενιστές, χάνουν τον πολύ λαό τους και πάλι ακυρώνονται, επειδή η επιβίωσή τους διασφαλίζεται όχι τόσο από τον συσσωρευμένο τους πλούτο, όσο από τις μάζες, τους αριθμούς των συναινούντων πιστών. Η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ούτε τις νηστείες τηρούν, ούτε τις γραφές έχουν διαβάσει, ούτε στις συναγωγές πηγαίνουν, αλλά είναι αυτό που λέμε 'παραδοσιακά χριστιανοί'. Στην δική μας περίπτωση, χριστιανοί του "χρόνια πολλά", του "χριστός ανέστη", του "ου φονεύσεις" και του "γαμώ την μπ@γία σου". Απλά επειδή γονείς και παιδιά μεγάλωσαν μέσα στο ελληνορθόδοξο περιβάλλον για τόσες γενεές, έχουν φτάσει να το θεωρούν Εθνική παράδοση και να προσκολλούνται εκεί. Ουσιαστικά λοιπόν, η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνορθόδοξων δεν είναι χριστιανοί, αλλά παραδοσιοκράτες.
Και οι πρώτοι που το αντιλαμβάνονται αυτό είναι οι πραγματικοί, συνειδητοποιημένοι χριστιανοί, είτε οι λαϊκοί αποκαλούμενοι Ρωμιοί, ή οι αξιωματούχοι της Εκκλησίας. Αυτοί, από άμβωνες και στασίδια αντικρίζουν το πλήθος να ανεμίζει με υπερηφάνεια τα εθνικά λάβαρα με τους ισοσκελείς σταυρούς, που μπορούν να είναι χριστιανικά αλλά μπορούν και να μην είναι. Διαβάζουν τι έγινε το '21, όταν η απροσδόκητη Επανάσταση κάποιων 'ξυπόλυτων' τους στοίχισε τη ζωή ενός Πατριάρχη και την, χαμένη έκτοτε, εμπιστοσύνη των Τούρκων. Η βόμβα στα θεμέλια της Εκκλησίας που λέγεται 'παραδοσιακά χριστιανοί', έχει μελετηθεί για γενεές ολόκληρες στους πιο στενούς κύκλους και τα πιο υψηλά κλιμάκια, τρόποι έχουν αναζητηθεί για να την εξουδετερώσουν δίχως να τους ανατινάξει όλους.
Μια καλή ευκαιρία για να απαλλαγούν από τον εφιάλτη των ελληνοχριστιανών, εμφανίστηκε με την παγκόσμια επιβολή της πολιτικορθότητας, δόγματα της οποίας (κοσμοπολιτισμός, ανοιχτά σύνορα, κοινωνίες πολιτών) είναι πλήρως συμβατά με τον Χριστιανισμό. Ήδη από την δεκαετία του '70 οι οικουμενικές φωνές δυναμώνουν στους κόλπους της Εκκλησίας. Σήμερα πλέον διαβάζουμε στα μεγάλα ΜΜΕ πως ο εναγκαλισμός με το Ελληνικό Κράτος καθ'όλο τον 20 αιώνα έβλαψε (!) την Εκκλησία, ακούμε τους Νεοφαναριώτες να υβρίζουν ανοιχτά τους επαναστάτες και να αμφισβητούν την καταγωγή μας, βλέπουμε τον ανώτερο κλήρο να υπεραμύνεται των λαθρομεταναστών και να καταδικάζει εν χορώ τον 'παγανιστικό' εθνικισμό. Συν τοις άλλοις, η Χ.Α. είναι ανταγωνιστής στο πεδίο της υποστήριξης των φτωχών, λαϊκών στρωμάτων, εκεί όπου μέχρι πρότινος ‘έπαιζαν’ μόνοι.
Καθώς το διεφθαρμένο Ελληνικό κράτος καταρρέει από την καταλήστευση/κατασπατάληση των πόρων και αποδομείται από τις διεθνείς τάσεις/πιέσεις της πολιτικορθότητας, το μεγάλο στοίχημα για την ελλαδική Εκκλησία (καθώς επίσης και για το Πατριαρχείο) είναι η αντικατάσταση του ελληνοχριστιανικού ποιμνίου με άλλο, πολυεθνικής προέλευσης. Εκεί αποσκοπούν μια ολόκληρη σχολή 'νέας' θεολογίας, η διοργάνωση συλλείτουργων με πρώην 'αιρετικούς' (καθολικούς, διαμαρτυρόμενους κλπ), ή ο προσεταιρισμός της ροζ αριστεράς προς εύρεση κοινών συνιστωσών: στο να αναδειχθεί το οικουμενικό γονιδίωμα της Εκκλησίας και να ευδοκιμήσει αυτή σε μια Μεσόγειο εκ νέου πολυεθνική. Βεβαίως η βόμβα παραμένει στα θεμέλια και, καθώς συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, αποσταθεροποιείται όλο και περισσότερο....
δεν έχει βρεθεί μπροστά στο σταυροδρόμι να πρέπει να αποκυρήξει το Πολυθειστικό παρελθόν του Έθνους
Εν μέρη το έχει κάνει αφού έχει αποκυρήξει το θεολογικό κομμάτι του πολυθεϊστικού παρελθόντος του.
@ Πάνος: Ναι αλλά εκτός από τους δηλωμένους απέναντι, όχι από ειλικρινή αποστροφή, απλώς από άγνοια ή επειδή κανένας δεν του είπε κάτι σοβαρό ποτέ.
@ Καλλίμαχος: Εμπεριστατωμένο ότι είπες και ειδικά στη τελευταία παράγραφο.
Θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο το ότι κάτω από το χαλί, οι ιεραρχία συνεννοείται περί της στάσης που θα κρατήσει στο εθνικο-κοινωνικό-πολιτικό ή ακόμη και πολιτειακό γίγνεσθαι.
Χθεσινές δηλώσεις ενός από τους 'γκουρού' της κλίκας της διεθνισμένης Ορθοδοξίας, μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγναντίου, ενδεικτικές του πόσο βαθύ είναι το χάσμα ανάμεσα στους χριστιανοταλιμπάν και τους ελληνοχριστιανούς.
" Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην συνείδηση της Οικουμενικότητας της Εκκλησίας, η οποία πάντοτε διέκρινε τους Πατέρες: «Το φως του Χριστού διαχέεται παντού, δεν εξαιρεί κανένα. Οι Πατέρες διεφύλλαξαν, με τα έργα τους, την καθολικότητα της Εκκλησίας, η οποία, όμως, δεν είναι πάντοτε δεδομένη, ενώ κράτησαν ζωντανή την Αποστολική Παράδοση, αυτή που φέρουμε οι Επίσκοποι μέχρι σήμερα, κατοχυρώνοντας έτσι την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Όποιος αμφισβητεί αυτή την αλήθεια βρίσκεται εκτός Εκκλησίας και εκτός της Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία. Η Μία Εκκλησία είναι εδώ. Η Αποστολική Παράδοση είναι η Παράδοση των Επισκόπων, ανεξαρτήτως του ήθους των ιδίων. Αυτοί είναι οι διάδοχοι των Αποστόλων, μαζί με τους οποίους καλούμαστε να συγκροτούμε το Σώμα του Χριστού μέσα στην Εκκλησία»
Ακολούθως, ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε σε «ένα σημείο που σήμερα ταλανίζει την Εκκλησία του Χριστού, το οποίο θα κατανοήσουμε αν συνειδητοποιήσουμε τις έννοιες οικουμενικότητα και καθολικότητα της Εκκλησίας. Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία φέρει τον μεγάλο σταυρό των λεγομένων εθνικών Εκκλησιών… Πρόκειται για μεγάλο και οξύτατο πρόβλημα, που γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, όταν, πολλές φορές, ακόμα κι εμείς οι Ποιμένες, προτάσσουμε τον εθνικισμό μας εις βάρος της Ορθοδοξίας μας. Αυτό φαίνεται στις διορθόδοξες διασκέψεις, όπου, τις περισσότερες φορές, κυριαρχεί το συμφέρον των εθνών που εκπροσωπούν οι κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες και όχι του συνόλου της Οικουμενικής και ενωμένης Ορθοδοξίας. Κι αν σήμερα υπάρχει ένα μεγάλο εμπόδιο για να συνέλθει η Πανορθόδοξη Σύνοδος, η διάδοχος των Οικουμενικών, είναι οι εθνικές Εκκλησίες. Καλόν είναι, λοιπόν, να εντοπίζουμε τα ελλείμματά μας και εκείνα που πρέπει να διορθώσουμε αν θέλουμε να διασώσουμε την καθολικότητα και οικουμενικότητα της Εκκλησίας μας και την αληθινή της ενότητα, που, ενώ την διαθέτουμε στο κοινό Ποτήριο και στην κοινή πίστη, δεν μπορούμε να την παρουσιάσουμε στην ανθρωπότητα με μία σύγχρονη Πανορθόδοξη Σύνοδο…»
Καταλήγοντας, ο κ. Ιγνάτιος επεσήμανε ότι «στη σημερινή κρίσιμη και μεταβατική εποχή, οφείλουμε να αγωνιστούμε για να κρατήσουμε την Εκκλησία Μία. Αλίμονο σ’ εκείνους που, με τους λόγους και τα έργα τους, θα θέσουν σε κίνδυνο την ενότητά Της. Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει ν’ αποστρέψουμε κάθε εσωστρέφεια, να ξεπεράσουμε κάθε εθνικισμό και να ξαναδούμε την Ορθοδοξία όπως πρέπει, έτοιμη να προσφέρει το Οικουμενικό Της μήνυμα σ’ όλο τον κόσμο, που διψάει σήμερα την αλήθεια του Χριστού, αυθεντική και ανόθευτη, όπως την διαθέτουμε ως θησαυρό αδαπάνητο, που διακυβεύουμε, δυστυχώς, με τις ιδιαιτερότητες και τους διχασμούς μας…» "
http://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/18001-2013-07-14-15-53-17
Φίλε, από ότι βλέπεις, εδώ γίνεται ένα βήμα παραπέρα. Η ταύτιση του συμφέροντος του Έθνους απευθείας με τον εθνικισμό, προσπερνώντας τον εθνισμό που που προτείνει εσχάτως αυτός που δεν μας αγαπάει και τόσο, δείχνει ολοκάθαρα που θα πάει το πράγμα άμεσα. Παραδίδουν το κοπάδι τους στο διεθνισμό, κάπως έτσι ξεκινήσαν και οι αγκαλίτσες με την αυτοαποκαλούμενη σημερινή αριστερά, σε συνέδρια και αλλού.
Δημοσίευση σχολίου