Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Η ένωση με το Όλον ή η ζωή στο τίποτα



"Ζευς εστίν αιθήρ, Ζευς δε γη, Ζευς δε Ουρανός,
Ζεύς τοι τα πάντα χω τι τωνδ’ υπέρτερον
"

Ο Ζευς είναι ο αιθέρας, ο Ζευς είναι η γη, ο Ζευς είναι ο ουρανός,
ο Ζευς είναι το παν μα και ότι πέρα από το παν υπάρχει

(Αισχύλος, «Ηλιάδες»)


Σε μία σύγχρονη θέαση της πραγματικότητας, όπου τα πάντα εξηγούνται από τους αριθμούς των πιστωτικών μονάδων των τραπεζών, όπου οι τέχνες αναλώνονται μόνον σε ότι η ηδονή της σάρκας προσφέρει και αυτό συχνά με διεστραμμένους τρόπους αφού η ατόφια ηδονή μπλοκάρεται σε υπαρξιακά αδιέξοδα και συμπλέγματα «πολιτισμού»,
η απλή αυτή προσευχή προς τον Πατέρα Ζευ, απλώς μας υπενθυμίζει ότι όταν η Ψυχή αναζητεί σε συνεργασία με το πνεύμα και το σώμα, σπρωγμένη από την ανάγκη της για να βρεθεί στον Φυσικό της Τόπο, τον Αιθέρα, τότε ο μόνος προορισμός της είναι να ενωθεί με το Όλον αφού πρώτα το πνεύμα το έχει συλλάβει (το Όλον) και κατανοήσει όσο γίνεται από τα ανθρώπινα μέτρα, και το δε σώμα έχει κοπιάσει αγόγγυστα, περικλείοντας  όλη την ηδονή που η συνολική απελευθέρωση μπορεί να του προσφέρει .
Λέγεται ότι «είσαι αυτό που τρέφεσαι». Τολμώ να προσθέσω, ότι θα γίνεις και αυτό που σκέφτεσαι, θα φτάσεις δε, σε ότι αναζητείς.     

Δεν υπάρχουν σχόλια: