Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Του Δημοψηφίσματος το κάγκελο..


Τελικά ή υποκρισία και η αυτομαστίγωση δεν έχουν όρια..
Με την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος αναδύθηκαν στην επιφάνεια τα χειρότερα στοιχεία της πολιτικής συντεχνίας που αποκαλούμε "σύστημα" στην Ελλάδα.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης που φωνασκούσαν πριν μήνες να δοθεί "φωνή στον κυρίαρχο λαό" και να πάμε σε..δημοψήφισμα για το Μνημόνιο και τα παρελκόμενά του, "να αποφασίσει ο λαός" όπως έλεγαν-σίγουροι όλοι τους τότε- ότι κανείς δεν θα το κάνει, άπαξ και τους δόθηκε η ευκαιρία να το πράξουν, ξαφνικά υποβαθμίσαν την..χμμ..πιστοληπτική ικανότητα του κόσμου στο να παίρνει αποφάσεις ο κατά τα άλλα "κυρίαρχος λαός". Διαβάσαμε και το αμίμητο του δίδυμου αδελφού του Highlander,

του Μητσοτάκη ντε, ότι " ο λαός κρίνει στα δημοψηφίσματα όχι το ερώτημα αλλά αυτόν που ερωτά, άρα καλύτερα εκλογές".
Και αναρωτιέμαι, δηλαδή στις εκλογές κρίνει τα προγράμματα των κομμάτων?..
Είναι απλό. Κανείς τους δεν θέλει να σπάσει η δανειακή σύμβαση. Κανείς τους δεν θεωρεί ώριμη την ελληνική κοινωνία να παίρνει αποφάσεις για τον εαυτό της. Αντιμετωπίζουν τους πάντες ως ηλίθιους και τους εαυτούς τους ως παιδονόμους.
Τα σιχαμένα ΜΜΕ έσπευσαν να δείχνουν ρεπορτάζ με υστερικές γιαγιάδες να φωνάζουν ενάντια στο δημοψήφισμα και τελικά να αποδυκνείουν ότι ο Μητσοτάκης είχε δίκιο.
Ας μη γελιόμαστε, (σχεδόν) κανείς δεν θέλει να βγάλει το φίδι από τη τρύπα από τον κόσμο.


Τσα!Είμαι το φιδί!
Όλοι αναζητούν τον Μεσσία που θα τους λυτρώσει. Έναν πολιτικάντη που να στήνεται στις φωτογραφίες. Τώρα που προωθούν ταχύτατα τον Σαμαρά-παρατηρήστε απλά τις φωρτογραφίες από τα ρεπορτάζ που τον δείχνουν λες και είναι Ο Ηγέτης ξαφνικά- παίζουν το ίδιο παιχνίδι που έπαιξαν και το 2009. Μία από τα ίδια. Κάποιον να μας κυβερνά.


Καποιοι θα πουν ότι αυτό το δημοψήφισμα είναι εκβιαστικό. Δηλαδή οι εκλογές τί είναι?
Ποιοί καλούνται να γίνουν οι αυριανοί μάνατζερ της χώρας? Αυτοί που πριν 3 χρόνια τη ρημάξαν?
Και όσον αφορά την αποκαλούμενη Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, πόσο δημοκρατικό αλήθεια είναι να έχουν οι Καρατζαφέρηδες, οι Ντόρες, οι Κουβέληδες, "Οικολόγοι", και δεν ξέρω εγώ ποιοι άλλοι σαλταδόροι πολιτικάντηδες, Υπουργεία και να αποφασίζουν χωρίς ο τελικά "κυρίαρχος" λαός να αποφάσισε κάτι τέτοιο?
Από όπου και να το πιάσεις τελικά μυρίζει περιττώματα.
Ο αυριανός πρωθυπουργός? Τί Αντώνης τί Τρύφων? Σαμαράς να είναι με το
ζόρι..
Αν ανεχτεί ο κοσμάκης τους ίδιους σάπιους να αναλάβουν την τύχη του, πρόβλημά του.
Αυτή είναι η δημοκρατία του. Ένα θύμα του που το έχουν κλείσει μέσα σε ένα δωμάτιο τραπεζικού Ιδρύματος όλοι μαζί οι πολιτικάντηδες και το βιάζουν διαδοχικά ό ένας μετά τον άλλον.
Τελικά το δημοψήφισμα αυτό-αν γίνει τελικά- θα είναι το πιο χρήσιμο μακροπρόθεσμα από οποιοδήποτε άλλο. Θα ανάψει τα φώτα και θα φανερώσει τη γύμνια μας. Και μαζί με αυτή και τα σημάδια της σύφιλης που έχουν εξαπλωθεί παντού.



3 σχόλια:

Ιθάκη είπε...

Απ' ό,τι καταλαβαίνω, και ακούω, δεν θα ήταν τόσο έντονη η αντίθεση αν το δημοψήφισμα είχε προταθεί πριν από 2 χρόνια, δλδ εάν ο Γ.Α.Π. που ουσιαστικά υπέκλέψη την ψήφο του λαού με σωρεία ψεμμάτων, είχε ζητήσει τη δικαιοδοσία προτού μας βάλει στο Δ.Ν.Τ. 'Κατόπιν εορτής' ποιο το νόημα; Αποδεικνύεται, δε, εκ του αποτελέσματος και την υπαγόρευση περιεχομένου και ημερομηνίας διεξαγωγής από τους "εταίρους" ότι αυτό που ζούμε είναι μια πρωτοφανής παρτίδα πόκερ με ατελείωτες μπλόφες...

Θησέας Λύκος είπε...

Κοίτα αν και κατά βάση έχεις δίκιο, από την άλλη πώς μπορεί κάποιος/α να αισθάνεται "προδομένος/η από τη στιγμή που δεν επέλεξε να αλλάξει 30 τόσα χρόνια τώρα τα πολιτικά πρόσωπα και ψηφίζει διαρκώς τους ίδιους με τα γνωστά αποτελέσματα? Δηλαδή ο Σαμαρας που ήταν Υπουργός της Κυβέρνησης που μπαχάλεψε άγρια τη χώρα μόλις 3 χρόνια πριν πως εμφανίζεται ως σωτήρας τώρα και μάλιστα με πάνω κάτω τα ίδια στελέχη?
Δεν πείθομαι με τίποτα. Ή θα αποφασίσει ο λαός να αντιληφθεί και την αυτοευθύνη του ή θα σύρεται από "λυτρωτή" σε "λυτρωτή".
Σκέψου μόνο ότι μετά από 2 έτη τεράστιου πολιτικού κενού δεν δύναται να υπάρξει καμία ευρύτερη πολιτική συμμαχία με ιδεαλιστική προσέγγιση.Μόνον τεχνοκρατική που υπόσχεται "συμμάζεμα". Δεν χρειαζόμαστε συμμάζεμα πρώτα.Όραμα χρειαζόμαστε. Είναι τεράστιο το θέμα νομίζω Ιθάκη..

Ιθάκη είπε...

Νομίζω ότι ελάχιστοι πλέον προσδοκούν σωτήρες. Από αυτή την άποψη, ο μεταπολιτευτικός κύκλος έχει κλείσει. Από την άλλη πλευρά, αν εξαιρέσεις το πολυπληθές κοινό/πελατεία/ψηφοφόρους που διαφθείρονταν και διέφθειραν τους κυβερνώντες, ειδικά το μακρινό και αθώο '81, εκείνο το 48% είχε πιστέψει στο (ψευδεπίγραφο όπως αποδείχτηκε) όραμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Το που κατέληξε εκείνο το "όραμα" το βλέπουμε καθημερινά... Κάτι "θεία βρέφη" και μετέπειτα πρωταθλητές της διαφθοράς ήταν τότε (το 1981) παντελώς άγνωστοι και άρα άφθαρτοι. Άφθαρτοι κυκλοφορούν και σήμερα. Θα καταλήξουν άραγε κι αυτοί πρωταθλητές της διαφθοράς, ευκαιρίας δοθείσης; Εκτιμώ ότι η αλλαγή συνείδησης και νοοτροπίας ξεκινά σε ατομικό επίπεδο με αλλαγές που επέρχονται στην καθημερινότητα πρώτα απ' όλα. Το που παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας και το πώς συμπεριφερόμαστε στις ουρές δεν μπορεί να μας επιβληθεί με κανένα όραμα και από κανέναν επίδοξο σωτήρα. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά και ας αφήσουμε το συμμάζεμα σε όποιους μπορούν να το κάνουν.