Είμαστε κρυμμένοι ακόμη στα δάση
Στους Βωμούς που υψώθηκαν πάνω στο Σώμα της Μάνας Γαίας.
Στο πέταγμα των πουλιών Οιωνούς διαβάζουμε.Πετούν Βόρεια αν μπορούσατε να δείτε.
Είμαστε κρυμμένοι ακόμη μέσα στη Στιγμή που Ξημερώνει.
Χωράμε μέσα στη Τιμή του Πατέρα σου και στη Σιωπή της Μητέρας σου
Στις Γιορτές μας είναι καλεσμένοι Κένταυροι Γιατροί και Δάσκαλοι Τυφλοί
Ούτε από τα Δάση μας περνάτε, ούτε στις Γιορτές μας τραγουδάτε.
Και στις Στιγμές που Ξημερώνει όταν οι Οιωνοί δεν λαθεύουν,
Βωμούς δεν έχετε να ζήσετε, ούτε Γιορτές να πάτε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου