Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

Τίμηση Πρόμαχων Ηγετών, Ιουλιανού και Πλήθωνος, 26 Ιουνίου, Αθήνα / Honoring the leading prefects, Giuliano and Pletone, on June 26, Athens / Onorare i prefetti leader, Giuliano e Pletone, il 26 giugno, Atene






Ο Οίκος του Θύρσου, ολοκλήρωσε την ολοήμερη Τίμηση της 26ης Ιουνίου προς τους Σεπτούς Προμάχους μας
Η πρώτη και κύρια Ιεροπραξία έλαβε χώρα, όπως σε κάθε Ετήσιο Κύκλο, ακριβώς στην Αυγή, στον λόφο του Αρείου Πάγου δίπλα στον Ναό της Θεάς Αθήνας, στο σημείο από όπου ουσιαστικά εκκίνησε στην Ελλάδα η επέλαση της άλωσης των Εθών μας, αλλά, πρωτίστως, στο Σημείο όπου αποτελούσε πάντοτε έναν ομφαλό για την απόδοση Δικαιοσύνης στην Πόλη των Αθηνών (μαζί με τον λόφο του Αρδηττού). Ιδιαίτερα σημαντικό επίσης, ότι στο ίδιο σημείο, έχει καθιερωθεί από τους Προγόνους ένας από τους ελάχιστα γνωστούς Βωμούς προς τον Θεό Άρη, ο οποίος και πάλι Τιμάται και αποκαθάρεται η εστία του, όπως αρμόζει από εμάς τους Έλληνες.
Τα Μέλη του Οίκου, είχαν την χαρά και την Τιμή, να Τελέσουν μαζί με Ιερείς του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων ΕΘνικών οι οποίοι παρέστησαν με τις Σημαίες του Επισήμου και αναγνωρισμένου Φορέα της Εθνικής μας Θρησκείας και όλων των Εθνικών , αλλά και μαζί με τους Ιερείς της Εθνικής Ρωμαικής Θρησκείας απο την Θρησκευτική Ένωση “Pietas”, οι οποίο βρέθηκαν στην Αθήνα προσκεκλημένοι από τον Οίκο μας για την Ιεροπραξία, σε συνέχεια των κοινών μας δραστηριοτήτων ως Αδελφοποιημένες Κοινότητες Εθνικών.
Το Τιμητικό Τελεστικό, ολοκληρώθηκε στη Δύση του Ηλίου, με την Ευχαριστήρια και Επινίκια Ιεροπραξία στην Αίθουσα του Οίκου μας “Αιθων”, όπου και στον Οικιακό μας Βωμό, ανανεώσαμε την Ισχύ της δοθείσας Υπόσχεσης των Μελών του Οίκου μας.
Η Τιμητική ημέρα ολοκληρώθηκε με Συμπόσιο που ετοιμάστηκε από εμάς προς τους καλεσμένους μας Αδελφούς Ιερείς και Ιέρειες από το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών, των Αδελφών της Pietas, συγγενείς και Φίλους όπου και συζητήσαμε τα επόμενα σημαντικά στάδια για την εμπέδωση των κοινών Σκοπών μας.
Είθε οι Αγαθοί Θεοί μας, να μας παρέχουν τη Δύναμη και το Σθένος, ώστε οι πρέπουσες Τιμές να αποδοθούν εκ νέου στον Επόμενο Κύκλο, με ακόμη μεγαλύτερη λαμπρότητα και Επισημότητα προς τους Ηγέτες μας, τον Φλάβιο Κλαύδιο Ιουλιανό και τον Γεώργιο Γεμιστό Πλήθωνα.
Ευχαριστούμε όσους μας Τίμησαν με την παρουσία τους, όσους κατέφθασαν έστω και με καθυστέρηση λόγω ανελλειμένων υποχρεώσεων, μόνο και μόνον για να συναντηθούμε για ελάχιστα λεπτά, όσους Αδελφούς και Αδελφές του Οίκου μας δεν κατάφεραν να βρίσκονται στη Σύναξη, αλλά ακόμη και από χιλιόμετρα απόσταση φρόντισαν να δώσουν το δικό τους “παρών”.

Η δοθείσα Υπόσχεση παραμένει πάντοτε σε Ισχύ.
Ο Πατέρας Αυτοκράτορας Ήλιος Αιώνια Νικητής!

Οίκος του Θύρσου


Morning Rite
Πρωινή Ιεροπραξία
Rito del giorno






Νυχτερινή Ιεροπραξία-Συμπόσιο
Night Rite - Symposium
Rito di note- Symposium




The Oikos of Thyrsos, completed the all-day tribulation of June 26th to our Sacred Promachus

The first and central Rite took place, as in each Annual Cycle, at Dawn, on the hill of Areios Pagos, next to the Temple of the Goddess Athena, at the very place where Hellas was actually initiated by the pursuit of the Ethos of our Nation, but above all, at the Point where was always a navel for the  Justice in the City of Athens (along with the Ardittus hill). Of great importance it is that at the same spot, the Ancestors have established one of the least-known altars to our God Ares, who is again honored and his ritual estia cleansed, by Hellenes.
The Members of the Oikos had the pleasure and the honor to perform the Rite along with the Priests of the Supreme Council of Ethnic Hellenes who attended with the Flags of the Official and Recognized Agency of our Ethnic Religion and of the whole body of Ethnikoi, and also together with Priests of the Ethnic Romani Religion by the Religious Union "Pietas", that came in Athens, invited by our Oikos for the Rite, as a follow-up to our common activities of Brotherhood Communities.
The Honorary date, was completed on the setting of the Sun, with a Thanksgiving and Victorious Rite at our Oikos’s Hall “Aithon”, where we also renewed the given Promise of the Members of Thyrsos. The Honorable Day was completed with a Symposium prepared by us to our guests Brothers and Sisters Priests from the Supreme Council of Ethnikoi Hellenes, the Pietas Family, Relatives and Friends, where we discussed the next important stages for the consolidation of our common goals.
May our Great Gods provide us all the Strength needed and Will, so that the appropriate Honors are re-attributed to the Next Circle, with even greater splendor and Strength to our Leaders, Flavius Claudius Julianus and Giorgios Gimitos Plethon.
We thank those who honored us with their presence, those who arrived even late because of unresolved obligations, just to meet each other for a few minutes, those Brothers and Sisters of our House who did not manage to be in the “Synaxis but even from a distance of kilometers managed to give their own presence.
The given Promise is always Valid.
Our Father Emperor, God Helios, is Eternal Winner!
Oikos of Thyrsos


Μέλη της Σύναξης μαζί με τους Ιερείς από το ΥΣΕΕ
Members of the Synaxis along with the Priests from YSEE
Membri della Sinaxis insieme ai sacerdoti dell'YSEE


Μέλη του ΥΣΕΕ, του Θύρσου και της Pietas
Members of YSEE, Thyrsos and Pietas
Membri di YSEE, Thyrsos e Pietas


Officer of the Oikos Mr. Evangelos Kiousis
with President of the "Pietas", Mr. Giuseppe Barbera
Ufficiale di Oikos Mr. Evangelos Kiousis
con il presidente dei "Pietas", il signor Giuseppe Barbera


L'Oikos di Thyrsos completò la tribolazione di tutti i giorni del 26 giugno al nostro Sacro Promalo

Il primo rito centrale ebbe luogo, come in ogni ciclo annuale, all'alba, sulla collina di Areios Pagos, vicino al Tempio della Dea Atena, proprio nel luogo in cui Hellas fu effettivamente iniziato dall'inseguimento dell'Ethos dei nostri Nazione, ma soprattutto, al punto in cui era sempre un ombelico per la giustizia nella città di Atene (insieme alla collina di Arditto). Di grande importanza è che nello stesso punto, gli Antenati hanno stabilito uno degli altari meno conosciuti del nostro Dio Ares, che è nuovamente onorato e la sua rituale estia purificata, da parte di Elleni.
I membri dell'Oikos hanno avuto il piacere e l'onore di celebrare il rito insieme ai sacerdoti del Supremo Consiglio degli etnici ellenici che hanno partecipato con le bandiere dell'agenzia ufficiale e riconosciuta della nostra religione etnica e di tutto il corpo dell'etnikoi, e anche insieme con i Sacerdoti della religione etnica romana dall'Unione religiosa "Pietas", che è venuto ad Atene, invitato dal nostro Oikos per il rito, come seguito alle nostre attività comuni delle comunità di fratellanza.
La data onoraria, è stata completata sul set del Sole, con un Rito del Ringraziamento e del Ringraziamento nella nostra sala "Aithon" di Oikos, dove abbiamo anche rinnovato la promessa data ai membri di Thyrsos. L'Onorevole Giornata è stata completata con un Simposio preparato da noi ai nostri ospiti, fratelli e sorelle sacerdoti del Supremo Consiglio di Ethnikoi Hellenes, la famiglia Pietas, Parenti e amici, in cui abbiamo discusso le prossime tappe importanti per il consolidamento dei nostri obiettivi comuni.
Possano i nostri Grandi Dei fornirci tutta la Forza necessaria e Volontà, in modo che gli Onori appropriati siano ri-attribuiti al Cerchio Successivo, con ancora maggiore splendore e Forza per i nostri Leader, Flavio Claudio Giuliano e Giorgios Gimitos Pletone.
Ringraziamo coloro che ci hanno onorato con la loro presenza, quelli che sono arrivati ​​anche in ritardo a causa di obblighi irrisolti, solo per incontrarci per qualche minuto, quei Fratelli e Sorelle di casa nostra che non sono riusciti a essere nella "Synaxis" ma anche da una distanza di chilometri è riuscito a dare la propria presenza.
La promessa data è sempre valida.
Il nostro Padre Imperatore, Dio Helios, è Eterno Vincitore!

Oiko di Tirso



Η Αίθουσα του Οίκου μας, "Αίθων"
La sala della nostra casa, "Aethon"
The Hall of our House "Aithon"



Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

IGNIS - ΠΥΡ ΑΘΑΝΑΤΟ Για την σημασία της 26ης Ιουνίου / For the deeper meaning of the 26th of June




Ο Οίκος του Θύρσου, ετοιμάζεται να Τιμήσει την Τρίτη 26η Ιουνίου, όπως το τηρεί σε κάθε Ετήσιο Κύκλο Εργασιών μας, τους Φιλόσοφους και Ιερούς Πρόμαχους του Εθνισμού, Τον Αυτοκράτορα Φλάβιο Κλαύδιο Ιουλιανό, και τον Πλήθωνα Γεμιστό.
Στον παρόντα Κύκλο, και υπό το βάρος καταιγιστικών εξελίξεων για την Ιερότατη Μητρίδα μας Γη και την Μεγάλη μας Πατρίδα Ευρώπη, θεωρούμε ιδιαίτερο χρέος μας, να υπερτονίσουμε την αυτήν ημερομηνία και τα Μεγέθη των Σεπτών μας Ηρώων και Πνευματικών Ηγετών.
Κατανοούμε πολύ καλά και αναγνωρίζουμε ότι η αποδυνάμωση στο πνεύμα των σύγχρονων κοινωνιών, είναι σε τέτοιο βαθμό, που δηλώνει ότι η εποχή μας, θα αναφέρεται μελλοντικά ως ένα σημείο καμπής και μετάβασης το οποίο και θα είναι η ουσιαστική αφετηρία προς ότι θα έχει δημιουργηθεί στο μακρινό (;) “τότε”.
Η δεδομένη διάδοχη μετάβαση που λαμβάνει χώρα, βρίσκει τον σημερινό άνθρωπο στερημένο στην πνευματική ουσία του από κάποιο Υγιές Αξιακό Σχήμα Λόγου και Έργου.
Για το κατά πόσον αυτό δέχεται την εσκεμμένη συνδρομή διαφόρων κύκλων ή όχι, θα ασχοληθούμε μελλοντικά, σύντομα σχετικά, να το σχολιάσουμε δημοσίως με παραδειγματικές ιστορικές λεπτομέρειες σε ειδική έκδοση που έχει προγραμματιστεί από εμάς.
Διακρίνουμε λοιπόν, την κρισιμότητα των στιγμών, των ημερών, των μηνών και των επερχόμενων ετών, στην μικρολεπτομέρεια και την μεγαλύτερη συνολική τους εικόνα, έτσι ώστε, κάθε μας ενέργεια, με δημόσιο ή ιδιωτικό χαρακτήρα, να έχει ως πρωτεύων στόχο, όχι κάποια “ανακύκλωση κοινωνικών και λοιπών εκδηλώσεων”, αλλά μία επί Σκοπού παρουσία, ταυτόχρονα Σποράς, Στάσης ζωής και Παραδειγματισμού, ακριβώς όπως οι Πνευματικοί μας Ηγέτες δίδαξαν και έπραξαν, ακριβώς όπως είναι λογικό και αυτονόητο για όποιον συνειδητοποιημένο Έλληνα καλείται διαχρονικά να πράττει.
Οι Σημαίες που εγείρουμε, δεν έχουν κανέναν “τυπικό” χαρακτήρα, ούτε κυματίζουν για να ξεγελάμε τους εαυτούς μας, ζώντας την αποσάθρωση γύρω μας και την δεδομένη πτώση.
Αντιθέτως, είναι Σημαίες Ευθύνης. Εμβλήματα που δεν υπόσχονται ούτε ξεκούραση ούτε ησυχία, ούτε χαλάρωση. Είναι Σημαίες που οι ραφές τους απαιτούν και την αφιέρωση της ζωής μας στο σύντομο πέρασμά μας από τον κόσμο.
Και αυτό που ανταποδίδουν, είναι η δυνατότητα να προσφέρουν την ευκαιρία στην Πατρίδα και τις γενιές που καταφθάνουν να μπορούν να ορίζουν κατά Δύναμιν την τύχη τους.


Με αυτό το σύντομα καταγεγραμμένο σκεπτικό, καλούμε τους Αδελφούς και τις Αδελφές μας, τους οικείους μας και τους μακρινούς Φίλους, να κρατήσουν και να εμβαθύνουν τη σκέψη τους στην ημερομηνία της 26ης του Ιουνίου, όχι ως μία τυπική ημέρα “μνημόσυνου”, αλλά ως μία ημερομηνία όπου μπορούν να κατανοήσουν το ειδικό Ιστορικό βάρος, την αξία και τα σημαινόμενα δύο Ηγετών μας, οι οποίοι με Σθένος και αποφασιστικότητα, υπό πλήρη αντιξοότητα στο περιβάλλον τους, υπήρξαν ο καθένας με τον τρόπο του, πραγματικοί Ήρωες.
Καθόρισαν τις δικές μας ζωές, το Πεπρωμένο των Πατρίδων. Άλλαξαν και συνεχίζουν να αλλάζουν τη διαδρομή μας.
Το Πέρασμα τους από τη ζωή, κατέστη μόνιμο και ντύθηκε με Ιερότητα, σαν Βαίτυλοι, που γύρω τους έγινε καταφερτό να στερεωθούν μόνιμες Φρουρές προστασίας του Ιερού, της Πατρίδος.  
Οδηγούν ακόμη την αιώνια στρατιά του αυθεντικού Ελληνισμού και τις Σημαίες των Αγώνων του.
Ο Στέφανος της Τιμής και της Δόξας, το ακριβότερο Στέμμα που μπορεί να λάβει ένας άνθρωπος από την εύνοια των Θεών, δικαίως δόθηκε τόσο στον Αυτοκράτορά μας Ιουλιανό, όσο και στον Εθναμύντορα Πλήθωνα.
Τα υπόλοιπα, από εκεί και πέρα, ήταν, είναι και θα είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη.
Και ακριβώς αυτό θυμίζει ως πύρινο σημάδι η 26η Ιουνίου.
Αποτελεί από μόνο του έναν συνειδητό Όρκο το να σηκώσεις τα Εμβλήματα, όπως εμείς επιλέγουμε να κάνουμε, και όπως προτρέπουμε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα να πράξει.

Τίποτε εύκολο, τίποτε πιο Ακριβό.
Τιμή, Αιώνια Δόξα, και Υπεράσπιση Μνήμης και Τρόπων στους Ηγέτες μας. 

Οίκος του Θύρσου


The House of Thyrsos prepares to honor on Tuesday, June 26, as we always do during our Annual Work Cycle, the Philosophers and Holy Defenders of Ethnism, the Emperor Flavius Claudius Iulianus, and Georgius Gemistus Plethon.
In the present Cycle, and under the weight of exponential developments in our Holy Motherland Hellas and Our Great Fatherland Europe, we consider it our special duty to emphasize the date and the Value of our Venerated Heroes and Spiritual Leaders.
We understand very well and acknowledge that the weakening of the spirit of modern societies has grown to such an extent that it signifies that our time will be referred to in the future as the turning point and the transition of the real starting point of whatever will have been created in the distant (;) "then".
The successive transition that is taking place, finds today's man deprived in his spiritual essence of any Sound Value System of Words and Actions.

Whether or not this is the subject of the deliberate involvement of various circles, is a matter of another discussion that will take place in the near future, and we will be able to publicly comment on it, using exemplary historical details, in a special edition that we have programmed.
Since we can notice the critical moments, days, months and years to come, in their micro-detail and in the bigger picture, it is obvious that every one of our actions, public or private, has as its primary object not some "recycling of social and other type of events", but the on Purpose presence, a simultaneous Sowing, Way of Life and Example, just as our Spiritual Leaders have taught and did, just as it is logical and self-evident for any conscious Hellene, who is being historically called upon to act so.
The Flags we raise do not have any "typical" character, nor do they wave in an attempt to deceive ourselves while living in the decay around us and the obvious fall.
On the contrary, they are the Flags of Responsibility. They are Emblems that do not promise any kind of rest, quietness, or relaxation. They are Banners, the seams of which require the dedication of our lives during our short walk in this world.
And what they are rewarding is the power to offer the opportunity to our Fatherland and the generations to come, to define their fortune according to their abilities.
With this brief account, we call upon our Brothers and Sisters, our intimate and distant Friends, to keep and deepen their thoughts on the date of June 26, not as a typical "memorial day", but as a date when they can realize the specific Historical weight, value and significance of our two Leaders, who, in their strength and determination, under a totally adverse environment, were real Heroes, each one in his own way.
They defined our own lives, the Destiny of our Fatherlands. They changed and they continue to change our route.
Their Passage from life became permanent and was dressed with sanctity, like obelisks, around which it was possible to secure Permanent Guardians for the Protection of the Sanctuary, the Fatherland.
They still lead the eternal army of the authentic Hellenism and the Banners of its Battles.
The Wreath of Honor and Glory, the most expensive Crown that a man can receive by the favor of the Gods, was rightly given to both our Emperor Julian and the Defender of our Nation Plethon.
The rest, from then on, was, is, and always will be our sole responsibility.
And that's exactly what the 26th of June reminds as a sign of fire.
It is in itself a conscientious Oath to pick up the Emblems as we choose to do, and as we urge every Hellene man and woman to do.
Nothing easy, nothing more Valuable.
Honor, Eternal Glory, and Defense of the Memory and the Ways of our Leaders.

Oikos of Thyrsos




Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018

Αιώνιο είναι ότι αξίζεις να αγωνιστείς για αυτό.

Τόση έπαρση, τόση αλαζονεία, τόση αριστερότητα.
Κώφωση απέναντι στην -κατά τα άλλα πελατειακά χρήσιμη- πλειοψηφία.
Προσβολές να περισσεύουν και ειρωνίες.
Επαγγελματίες ορντινάτζες των “εταίρων” και των Θεσμών, χρήσιμοι ηλίθιοι στην καλύτερη των περιπτώσεων. Χνώτα βαριά και ασήκωτα κάτω από άσχημες φάτσες.
Περιφέρεστε φανατικά, κουνώντας το δάχτυλο για όποιον δεν κοιτάει αριστερά, λες και η αριστερά είναι το άδυτο των αδύτων.
Μα δεν είναι.Είναι ένας εφιάλτης και εσείς είστε τα τέρατά του.
Και σύντομα, ναι, σύντομα, θα είστε ευτυχώς παρελθόν. Ένα ακόμη σκληρό λάθος της Ελληνικής Ιστορίας.
Όχι ότι έχει σημασία ποιος θα είναι ο επόμενος κοινοβουλευτικός πλειοψηφούντας.
Ποιος έστω και ελάχιστα νοήμων άνθρωπος πιστεύει ότι στα μαντριά σας βρίσκει λύσεις ή Πατρίδα ελεύθερη;
Απλώς εσείς, έχετε αυτό το κάτι παραπάνω αηδιαστικό στους τρόπους σας.
Αφού φλωμόσατε με ψέμματα και δικαιολογίες πολιτικάντικες τον κοσμάκη, αφού μας ζαλίσατε και μας βομβαρδίσατε την καθημερινότητα με ότι σκουπίδι μπορούσατε να βρείτε, ευνοώντας κυρίως να στηρίζετε τον ηδονισμό και την δωρεάν αλλά χρήσιμη... επενδυτικά (!) και για τον κοσμάκη που θέλετε αποβλακωμένο, “ψυχαγωγική” μαστούρα έναντι όλων, αφού αγνοήσατε επιδεικτικά την Πατρίδα, θα σας αγνοήσει λοιπόν και αυτή. Άλλωστε, δεν πρέπει να σας πολυνοιάζει. Διεθνιστές δεν δηλώνετε; Δεν τελειώνει εδώ η ρεβάνς που νομίζετε ότι πήρατε.
Ας φανώ και εγώ αλυτρωτικός λοιπόν έτσι για να προστεθώ και εγώ τίμια, στη λίστα των “ακραίων” που σας ενοχλεί. Έτσι και αλλιώς, η δημοκρατία σας, είναι ακριβώς αυτό: “σας”.
Η Μακεδονία, είναι Μία, και είναι Ελληνική.
Τίποτε δεν θα ξεχαστεί. Οι συμφωνίες (σας), δεν είναι αιώνιες. Η Ελλάδα, είναι.

Προς το Θερινό Ηλιοστάσιο και την Τίμηση των Ηρώων και Ηγετών μας / Towards Summer Solstice and Honoring our Heroes and Leaders



Αντίθετα σε όσους στέκουν φανερά ή μη ενάντια στη διατήρηση της Ταυτότητας των Εθνών,
με όποιο πρόσχημα, δικαιολογία ή ιδεολογία.
Απέναντι σε όσους προσπαθούν να πλέξουν με αφύσικο τρόπο τον Ιστό της Ροής των πεπραγμένων των ανθρώπων, Προγόνων, σύγχρονων και αυριανών και να τον μετασχηματίσουν σε ότι αυτοί επιθυμούν.
Στη σημερινή συγκυρία που μοιάζει τόσο επίπονη αλλά για εμάς δεν αποτελεί παρά μόνον μία χρονική ψηφίδα στη διαρκή Μάχη του Ανθρώπου απέναντι στην άβυσσο της Ερήμου, εκεί στεκόμαστε, και θα στεκόμαστε όσο βαδίζουμε στο καλαίσθητο Σώμα της Μητέρας μας Γης,
ως Υπερασπιστές της, και ως Υπερασπιστές του Έθνους μας και των Παραδόσεών του, που τόσο πολεμούνται.
Ο Οίκος μας, Θα εορτάσει τον Υπέρλαμπρο Πατέρα Ήλιο στην Λαμπρότερη Όψη του στις 21 Ιουνίου
ημέρα του Θερινού Ηλιοστασίου, και θα ετοιμαστεί ξανά,στις επόμενες ημέρες, για την ημερομηνία Ορόσημό του Οίκου μας, την Τίμηση των Πνευματικών Ηγετών μας, του Αυτοκράτορα Ιουλιανού, και του Εθναμύντορα Πλήθωνα Γεμιστού.
Για όσους ακόμη μπορούν και ξεχωρίζουν το Ιερό, το Αιώνιο, το Εθνικό, και το Αξιακό Σύστημα όπου οι Πολιτισμοί εντός τους αφήνουν σημεία Δημιουργίας και εξέλιξης με κατεύθυνση προς το Ανώτερο Θείο Ιδεατό, θα συνεχίζουμε.

Οίκος Ελλήνων Εθνικών Θύρσος




 



Contrary, to those who are standing in purpose or not, against the preservation of the Identity of Nations, with any pretext, excuse or ideology.
Against those who try to unnaturally spin the Web of the deeds of the people, of the Ancestors, the modern men and women and of those to come, and transform it into whatever shape they might think off.
In today's conjuncture that seems so painful but for us it is just a timepiece in the constant Battle of Man against the abyss of the Desert, we stand there, and we will stand as long as we walk on to the elegant Body of our MotherLand, as Her Defenders, and as Defenders of our Nations and of our Traditions, which are so fought.
Our House, Celebrate the Ablaze Father, Helios on His Brighter Face on June 21st,
Day of the Summer Solstice, and will be re-prepared in the next few days for the most significant date for our House. The Intimacy of our Spiritual Leaders, the Emperor Julian, and our Nation’s Memory Bearer, Plethon Gemistos.
For those who still are able of gazing the Sacred, the Eternal, the National. The Value System where the Civilizations within them leaves traces of Creation and evolution towards the Higher Divine Idea, we will continue.


Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018

Η εθνοκάθαρση της Βορείας Κύπρου Εξομολογήσεις ενός Τουρκοκύπριου κατά συρροή δολοφόνου / The Ethnic Cleansing of Northern Cyprus Confessions of a Turkish-Cypriot Mass Murderer

Απευθείας από το Gatestone Institute στην Ελληνική και στην Αγγλική γλώσσα:


Η εθνοκάθαρση της Βορείας Κύπρου
Εξομολογήσεις ενός Τουρκοκύπριου κατά συρροή δολοφόνου
του Ουζάι Μπουλούτ
14 Ιουνίου 2018


«Γιατί δεν έχουμε ακόμα ειρήνη; Πώς μπορούμε να έχουμε ειρήνη όταν φανατικοί δολοφόνοι ζουν ανάμεσά μας; Αντί να τους δικάσουμε, τους διευκολύνουμε να εμφανίζονται στην τηλεόραση και να κομπορρημονούν για τις δολοφονίες τους.... Αν ούτε καν κάποιος δολοφόνος που λέει "το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου" δεν καλείται να λογοδοτήσει, ποιόν θα καλέσουμε να λογοδοτήσει;» - Σενέρ Λεβέντ (Şener Levent), αρχισυντάκτης της τουρκοκυπριακής εφημερίδας Afrika.

Μέχρι τώρα αυτοί οι φανατικοί δολοφόνοι δεν δικάστηκαν για τις σφαγές αθώων Ελληνοκυπρίων: η εθνοκάθαρση της Βορείας Κύπρου. Σημαντικώτερο είναι το ζήτημα ότι αυτός και οι συνεργάτες του στα εγκλήματα είχαν την βοήθεια και την υποστήριξη των τουρκικών αρχών. Όλοι όσοι ευθύνονται θα πρέπει να δικαστούν σε διεθνή δικαστήρια για εγκληματικές πράξεις – όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο.






Μήπως ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, που εξακολουθεί να μιλάει για την Κύπρο χαρακτηρίζοντάς την κίνδυνο για την Ανατολική Μεσόγειο, προσπαθεί να στείλει κάποιο μήνυμα; Ο Ερντοάν εδώ και πολύ καιρό προειδοποιεί κυπριακές και διεθνείς εταιρείες που διεξάγουν έρευνες για ενεργειακούς πόρους στην περιοχή να μην «εμπιστεύονται την ελληνική πλευρά της Κύπρου».

Οι επαναλαμβανόμενες φραστικές επιθέσεις του Τούρκου προέδρου εναντίον των Ελληνοκυπρίων είδαν το φως και σε μία πρόσφατη συνέντευξη που μεταδόθηκε ζωντανά στην τουκοκυπριακή τηλεόραση, με τον 84χρονο Τουργκούτ Γιεναραλί (Turgut Yenağralı) – ένα πρώην μέλος της παραστρατιωτικής Τουρκικής Οργάνωσης Αντίστασης (ΤΜΤ), που ιδρύθηκε το 1957 και είναι γνωστή για τις εγκληματικές της δραστηριότητες στην Κύπρο.

Στην συνέντευξη ο Γιεναραλί κομπορρημόνησε για τον ρόλο που έπαιξε στις μαζικές δολοφονίες Ελληνοκυπρίων και για το γιατί.

«Ταξιδεύαμε ανά την Κύπρο και είτε κτυπούσαμε είτε σκοτώναμε αυτούς που είχαν προβεί σε εγκλήματα κατά της τουρκικότητας,» ξεκίνησε να λέει.

Ερώτηση: Γιατί ενεπλάκητε σ΄αυτές τις δραστηριότητες; Ήταν μια περιπέτεια ή ήταν αποτέλεσμα μιας παρόρμησης για δράση;

Γιεναραλί: Όχι, ήταν για την τουρκικότητα.

Ερώτηση: Σας ήταν εύκολο να σκοτώνετε αυτούς τους ανθρώπους;

Γιεναραλί: Δεν υπάρχει τίποτα απολαυστικότερο... Όταν σκοτώναμε αυτούς τους ανθρώπους αισθανόμασταν μεγάλη ικανοποίηση.

Ερώτηση: Σας έννοιαζε το αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν εγκληματίες ή όχι;

Γιεναραλί: Γιατί να μας νοιάζει; Εγκληματίες ή όχι... Εφόσον είναι καφίρ (άπιστοι), ανήκουν στην ίδια ράτσα των σκύλων... Όταν θέλαμε να σκοτώσουμε κάποιον καφίρ, οι δύο γυναίκες μέλη της ομάδας είχαν κρυμμένα περίστροφα στους στηθόδεσμούς τους και τα μετέφεραν για εμάς.

Ο Γιεναραλί είπε ότι ποτέ οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες δεν ζήτησαν από αυτόν και τους φίλους του να περιορίσουν ή να σταματήσουν τις δραστηριότητές τους. Αυτή η παράλειψη μάλλον δεν προκαλεί έκπληξη, αν λάβουμε υπόψη μας ότι ένας από τους προεξάρχοντες ιδρυτές της TMT ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς (Rauf Denktaş), που ήταν επικεφαλής του «Τουρκικού Ομόσπονδου Κράτους της Κύπρου» μεταξύ 1975 και 1983 και ύστερα πρόεδρος της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείας Κύπρου» από το 1983 ως το 2005 – και τα δύο «κράτη» να έχουν αναγνωριστεί μόνο από την Τουρκία.

Ο Γιεναραλί είπε πως όταν το 1960 η Κύπρος απέκτησε την ανεξαρτησία της από την βρετανική κυριαρχία, η ΤΜΤ έθαψε τα όπλα της - μόνο για να τα επαναχρησιμοποιήσει αργότερα - και συνέχισε τις δραστηριότητές της με έναν «υπόγειο» τρόπο. Παρ΄όλα αυτά «όπλα εξακολούθησαν να έρχονται από την Τουρκία» πρόσθεσε. «Αρχίσαμε να στέλνουμε άντρες για στρατιωτική εκπαίδευση στην Τουρκία. Κι εγώ πήγα πριν το 1960 δύο φορές στην Τουρκία για εκπαίδευση στα όπλα και στην αντικατασκοπεία».






Ο Γιεναραλί ισχυρίστηκε ότι όταν το 1964 εγκαταστάθηκαν στο νησί οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ (UNFICYP) αυτός έπιασε φιλίες με κάποιους αξιωματούχους τους – κάτι που κατέστησε ευκολώτερο στην ΤΜΤ να επανοργανωθεί και να θέσει υπό τον έλεγχό της διάφορους θύλακες. «Ένας διοικητής των κυανοκράνων ετοίμασε μια στολή του ειρηνευτικού σώματος για μένα», είπε, «και εγώ την φορούσα και κυκλοφορούσα με το δικό του όχημα που είχε τα διακριτικά των ΗΕ. Λόγω του ότι τους έστελνα αρνίσιο κρέας κάθε εβδομάδα και ένα βράδυ τους έστειλα δύο γυναίκες (πόρνες)».

«Το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου», είπε, περιγράφοντας τις δραστηριότητες της ομάδας του μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. «Ήταν οι Τουρκοκύπριοι που σκότωσαν περισσότερους Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους παρά ο τουρκικός στρατός».

Εξέφρασε επίσης την απαγοήτευσή του για το γεγονός ότι ένας Τούρκος διοικητής δεν τον άφησε να σκοτώσει Ελληνοκυπρίους αιχμαλώτους πολέμου στην χερσόνησο της Καρπασίας μετά την εισβολή. «Ακόμα στενοχωριέμαι που έχασα αυτήν την ευκαιρία», δήλωσε.

Ο Γιεναραλί είπε ότι αναμείχθηκε και στην διακίνηση παράνομων εποίκων στην Κύπρο από την Τουρκία, που πήραν την θέση των Ελληνοκυπρίων οι οποίοι είχαν αποδράσει από το σφαγείο του βορείου τμήματος της νήσου αναζητώντας προστασία στο ελεύθερο, νότιο τμήμα. Ήταν η εισβολή που άλλαξε την δημογραφική δομή του νησιού, μετατρέποντας την άλλοτε ελληνική πλειοψηφία στον βορρά σε μια τουρκική περιοχή για πρώτη φορά στην ιστορία του νησιού.

Κάτι που κάνουν οι εξομολογήσεις του Γιεναραλί, είναι το να αποκαλύπτουν το ψεύδος των τουρκικών ισχυρισμών ότι δηλαδή η εισβολή της Τουρκίας ήταν μια «ειρηνευτική επιχείρηση» που έγινε προκειμένου να προστατευθούν οι Τουρκοκύπριοι. Όπως περιέγραψε ο Γιεναραλί, η Τουρκία ήταν αναμεμειγμένη σε εγκληματικές ενέργειες στην Κύπρο ήδη επί δεκαετίες πριν την εισβολή – και πριν και μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου το 1960.

Μετά την συνέντευξη του Γιεναραλί ο Σενέρ Λεβέντ, αρχισυντάκτης της τουρκοκυπριακής εφημερίδας Afrika, έγραψε:

«Οι Ελληνοκύπριοι αδελφοί μας που έφυγαν από τα χωριά της Μεσαορίας διαβάζοντας αυτά τα πράγματα θα μπορούσαν να αναλογιστούν: "Αυτός ήταν (ο Γιεναραλί) που σκότωσε τον πατέρα μου; Την μητέρα μου, τ' αδέρφια μου;". Κι εγώ το ίδιο θ' αναρωτιόμουν στη θέση τους. Αυτός ο άνθρωπος είναι ακόμα ζωντανός και ζει στην Αμμόχωστο. Γνωρίζω ότι δεν είναι ο μόνος. Υπάρχουν κι άλλοι. Ένας συμπολίτης μας λέει ότι κάποιος ακόμα στο Σερνταρλί (Τζιάο) παινεύεται για το ότι συνέτριψε το κεφάλι ενός Ελληνοκυπρίου με μια κοτρώνα. Κι είναι περήφανος γι' αυτό!»

«Και μετά ρωτάμε: Γιατί δεν έχουμε ακόμα ειρήνη; Πώς μπορούμε να έχουμε ειρήνη όταν φανατικοί δολοφόνοι ζουν ανάμεσά μας; Αντί να τους δικάσουμε, τους διευκολύνουμε να εμφανίζονται στην τηλεόραση και να κομπορρημονούν για τις δολοφονίες τους. Ψάχνουμε ακόμα για αγνοούμενους; Ας ρωτήσουμε αυτόν τον άνθρωπο... Όταν ολοκλήρωνε την «τέχνη» του, σε ποιά πηγάδια πέταγε αυτούς που είχε δολοφονήσει ή πού τους έθαβε; Αν δεν ξέρει αυτός και οι όμοιοί του ποιός άλλος θα μπορούσε να ξέρει; Αν ούτε καν κάποιος δολοφόνος που λέει "το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου" δεν καλείται να λογοδοτήσει, ποιόν θα καλέσουμε να λογοδοτήσει;»

Μέχρι τώρα αυτοί οι φανατικοί δολοφόνοι δεν δικάστηκαν για τις σφαγές αθώων Ελληνοκυπρίων: η εθνοκάθαρση της Βορείας Κύπρου. Σημαντικώτερο είναι το ζήτημα ότι αυτός και οι συνεργάτες του στα εγκλήματα είχαν την βοήθεια και την υποστήριξη των τουρκικών αρχών. Όλοι όσοι ευθύνονται θα πρέπει να δικαστούν σε διεθνή δικαστήρια για εγκληματικές πράξεις – όσο πιο γρήγορα, τόσο καλύτερα.

Η Ουζάι Μπουλούτ, δημοσιογράφος από την Τουρκία, είναι Distinguished Senior Fellow στο Gatestone Institute. Τώρα ζει στην Ουάσινγκτον D.C.





























The Ethnic Cleansing of Northern Cyprus
Confessions of a Turkish-Cypriot Mass Murderer
by Uzay Bulut


"Why is there not peace yet? How can we make peace when we have rabid murderers living among us? Instead of prosecuting them, we enable them to appear on TV and to boast about their murders.... If you do not even bring to account a murderer who says, 'killing was my art,' who will you bring to account?" — Şener Levent, the editor-in-chief of the Turkish Cypriot newspaper Afrika.

So far, these "rabid murderers" have not been held accountable for the slaughter of innocent Greek Cypriots: the ethnic cleansing of northern Cyprus. The greater issue is that he and his partners in crime were aided and abetted by the Turkish authorities. All of those responsible need to be tried at international criminal tribunals -- the sooner, the better.

Is Turkish President Tayyip Erdogan, who keeps talking about Cyprus as a security threat to the eastern Mediterranean, trying to deliver a message? Erdogan has long been warning Cypriot and international companies exploring energy resources in the region not to "trust the Greek side in Cyprus."

The Turkish president's repeated verbal attacks on Greek Cypriots also shed light on a recent interview, broadcast live on Turkish Cypriot TV, with 84-year-old Turgut Yenağralı -- a former member of the paramilitary Turkish Resistance Organization (TMT), founded in 1957 and known for its criminal activities in Cyprus.

Yenağralı, in the interview, boasted about his role in the mass murder of Greek Cypriots and the reason for it.

"We traveled across Cyprus and either beat up or killed those who committed crimes against Turkishness," he began.

Question: Why did you engage in those activities? Was it an adventure or for excitement?

Yenağralı: No, it was for Turkishness.

Question: Was it easy to kill these people?"

Yenağralı: There is nothing more enjoyable... We took great pleasure after we killed those people.

Question: Did you care about whether these people were criminal or not?

Yenağralı: Why would anyone [care]? Criminal or not... As long as they are kafirs [infidels], they belong to the same race of dogs... When we wanted to shoot the kafir, [the two women members of the group] hid guns in their [brassieres] and carried them for us.

Yenağralı said that he and his friends were never told by Turkish Cypriot leaders to reduce or stop their activities. This omission is probably not surprising, given that one of TMT's key founders was Rauf Denktaş, who served as the head of the "Turkish Federated State of Cyprus" between 1975 and 1983 and subsequently as the president of the "Turkish Republic of Northern Cyprus" from 1983 to 2005 -- both "states" recognized only by Turkey.

Yenağralı said that after Cyprus gained independence from British rule in 1960, the TMT buried their weapons and continued their activities in an "underground" way -- only to take them back later. However, "Guns kept coming from Turkey," he added. "We started sending men to Turkey for military training. I too went to Turkey twice for military and intelligence training before 1960."


Yenağralı claimed that when the United Nations Peacekeeping Force in Cyprus (UNFICYP) was established in 1964, he befriended some UN officials -- something that made it even easier for the TMT to reorganize and take up positions in the area. "A UN commander prepared a UN Peace Corps uniform for me," he said "and I wore it and traveled in his UN vehicle. Because I sent them lamb meat every week and I sent them two women [prostitutes] one night."

"Killing was my art," he said, describing his group's activities after the Turkish invasion of Cyprus in 1974. "It was the Turkish Cypriots who killed the Greek Cypriot captives more than the Turkish military did."

He also expressed sadness that a Turkish commander prevented him from killing Greek Cypriot prisoners of war on the Karpas peninsula after the invasion. "I am still grieving over missing [that opportunity]," he said.


Yenağralı said he was also involved in transporting illegal settlers from Turkey to Cyprus, to replace the Greek Cypriots who had fled the carnage in the northern part of the island to seek refuge in the free, southern part. The invasion was what changed the demographic structure of the island, turning what was once a Greek majority in the north into a Turkish area for the first time in the island's history.

One thing Yenağralı's confessions do is to expose the lie behind Turkey's referring to its invasion as a "peace operation" launched to protect Turkish Cypriots. Turkey, as Yenağralı illustrated, had been involved in criminal activities in Cyprus for decades prior to the invasion -- both before and after Cyprus' independence in 1960.

After Yenağralı's interview, Şener Levent, the editor-in-chief of the Turkish Cypriot newspaper Afrika, wrote:

"Our Greek Cypriot brothers who have migrated from Mesarya [Mesaoria] villages who read this might ask: 'Did this man [Yenağralı] kill my father? Did he kill my mother, my sibling?' I too would ask if I were them. This man is still alive and lives in Mağusa [Famagusta]. I know he is not the only one. There are others. A citizen of ours says that 'another one in Serdarlı [Tziaos] also boasted like that for crushing the head of a Greek Cypriot with a piece of rock. And he is proud of that!

"Then we ask: Why is there not peace yet? How can we make peace when we have rabid murderers living among us? Instead of prosecuting them, we enable them to appear on TV and to boast about their murders. Are we still looking for missing people? Go and ask this man... After carrying out his 'art,' in what wells did he dump those he murdered, or where did he bury them? If he and the like do not know, who else will? If you do not even bring to account a murderer who says, 'killing was my art,' who will you bring to account?"

So far, these "rabid murderers" have not been held accountable for the slaughter of innocent Greek Cypriots: the ethnic cleansing of northern Cyprus. The greater issue is that he and his partners in crime were aided and abetted by the Turkish authorities. All of those responsible need to be tried at international criminal tribunals -- the sooner, the better.

Uzay Bulut, a journalist from Turkey, is a Distinguished Senior Fellow at Gatestone Institute. She is currently based in Washington D.C.