Απευθείας από το Gatestone Institute στην Ελληνική και στην Αγγλική γλώσσα:
Η εθνοκάθαρση της Βορείας Κύπρου
Η εθνοκάθαρση της Βορείας Κύπρου
Εξομολογήσεις ενός Τουρκοκύπριου κατά συρροή δολοφόνου
του Ουζάι Μπουλούτ
14 Ιουνίου 2018
«Γιατί δεν έχουμε ακόμα ειρήνη; Πώς μπορούμε να έχουμε ειρήνη όταν φανατικοί δολοφόνοι ζουν ανάμεσά μας; Αντί να τους δικάσουμε, τους διευκολύνουμε να εμφανίζονται στην τηλεόραση και να κομπορρημονούν για τις δολοφονίες τους.... Αν ούτε καν κάποιος δολοφόνος που λέει "το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου" δεν καλείται να λογοδοτήσει, ποιόν θα καλέσουμε να λογοδοτήσει;» - Σενέρ Λεβέντ (Şener Levent), αρχισυντάκτης της τουρκοκυπριακής εφημερίδας Afrika.
Μέχρι τώρα αυτοί οι φανατικοί δολοφόνοι δεν δικάστηκαν για τις σφαγές αθώων Ελληνοκυπρίων: η εθνοκάθαρση της Βορείας Κύπρου. Σημαντικώτερο είναι το ζήτημα ότι αυτός και οι συνεργάτες του στα εγκλήματα είχαν την βοήθεια και την υποστήριξη των τουρκικών αρχών. Όλοι όσοι ευθύνονται θα πρέπει να δικαστούν σε διεθνή δικαστήρια για εγκληματικές πράξεις – όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο.
Μήπως ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, που εξακολουθεί να μιλάει για την Κύπρο χαρακτηρίζοντάς την κίνδυνο για την Ανατολική Μεσόγειο, προσπαθεί να στείλει κάποιο μήνυμα; Ο Ερντοάν εδώ και πολύ καιρό προειδοποιεί κυπριακές και διεθνείς εταιρείες που διεξάγουν έρευνες για ενεργειακούς πόρους στην περιοχή να μην «εμπιστεύονται την ελληνική πλευρά της Κύπρου».
Οι επαναλαμβανόμενες φραστικές επιθέσεις του Τούρκου προέδρου εναντίον των Ελληνοκυπρίων είδαν το φως και σε μία πρόσφατη συνέντευξη που μεταδόθηκε ζωντανά στην τουκοκυπριακή τηλεόραση, με τον 84χρονο Τουργκούτ Γιεναραλί (Turgut Yenağralı) – ένα πρώην μέλος της παραστρατιωτικής Τουρκικής Οργάνωσης Αντίστασης (ΤΜΤ), που ιδρύθηκε το 1957 και είναι γνωστή για τις εγκληματικές της δραστηριότητες στην Κύπρο.
Στην συνέντευξη ο Γιεναραλί κομπορρημόνησε για τον ρόλο που έπαιξε στις μαζικές δολοφονίες Ελληνοκυπρίων και για το γιατί.
«Ταξιδεύαμε ανά την Κύπρο και είτε κτυπούσαμε είτε σκοτώναμε αυτούς που είχαν προβεί σε εγκλήματα κατά της τουρκικότητας,» ξεκίνησε να λέει.
Ερώτηση: Γιατί ενεπλάκητε σ΄αυτές τις δραστηριότητες; Ήταν μια περιπέτεια ή ήταν αποτέλεσμα μιας παρόρμησης για δράση;
Γιεναραλί: Όχι, ήταν για την τουρκικότητα.
Ερώτηση: Σας ήταν εύκολο να σκοτώνετε αυτούς τους ανθρώπους;
Γιεναραλί: Δεν υπάρχει τίποτα απολαυστικότερο... Όταν σκοτώναμε αυτούς τους ανθρώπους αισθανόμασταν μεγάλη ικανοποίηση.
Ερώτηση: Σας έννοιαζε το αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν εγκληματίες ή όχι;
Γιεναραλί: Γιατί να μας νοιάζει; Εγκληματίες ή όχι... Εφόσον είναι καφίρ (άπιστοι), ανήκουν στην ίδια ράτσα των σκύλων... Όταν θέλαμε να σκοτώσουμε κάποιον καφίρ, οι δύο γυναίκες μέλη της ομάδας είχαν κρυμμένα περίστροφα στους στηθόδεσμούς τους και τα μετέφεραν για εμάς.
Ο Γιεναραλί είπε ότι ποτέ οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες δεν ζήτησαν από αυτόν και τους φίλους του να περιορίσουν ή να σταματήσουν τις δραστηριότητές τους. Αυτή η παράλειψη μάλλον δεν προκαλεί έκπληξη, αν λάβουμε υπόψη μας ότι ένας από τους προεξάρχοντες ιδρυτές της TMT ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς (Rauf Denktaş), που ήταν επικεφαλής του «Τουρκικού Ομόσπονδου Κράτους της Κύπρου» μεταξύ 1975 και 1983 και ύστερα πρόεδρος της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείας Κύπρου» από το 1983 ως το 2005 – και τα δύο «κράτη» να έχουν αναγνωριστεί μόνο από την Τουρκία.
Ο Γιεναραλί είπε πως όταν το 1960 η Κύπρος απέκτησε την ανεξαρτησία της από την βρετανική κυριαρχία, η ΤΜΤ έθαψε τα όπλα της - μόνο για να τα επαναχρησιμοποιήσει αργότερα - και συνέχισε τις δραστηριότητές της με έναν «υπόγειο» τρόπο. Παρ΄όλα αυτά «όπλα εξακολούθησαν να έρχονται από την Τουρκία» πρόσθεσε. «Αρχίσαμε να στέλνουμε άντρες για στρατιωτική εκπαίδευση στην Τουρκία. Κι εγώ πήγα πριν το 1960 δύο φορές στην Τουρκία για εκπαίδευση στα όπλα και στην αντικατασκοπεία».
Ο Γιεναραλί ισχυρίστηκε ότι όταν το 1964 εγκαταστάθηκαν στο νησί οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ (UNFICYP) αυτός έπιασε φιλίες με κάποιους αξιωματούχους τους – κάτι που κατέστησε ευκολώτερο στην ΤΜΤ να επανοργανωθεί και να θέσει υπό τον έλεγχό της διάφορους θύλακες. «Ένας διοικητής των κυανοκράνων ετοίμασε μια στολή του ειρηνευτικού σώματος για μένα», είπε, «και εγώ την φορούσα και κυκλοφορούσα με το δικό του όχημα που είχε τα διακριτικά των ΗΕ. Λόγω του ότι τους έστελνα αρνίσιο κρέας κάθε εβδομάδα και ένα βράδυ τους έστειλα δύο γυναίκες (πόρνες)».
«Το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου», είπε, περιγράφοντας τις δραστηριότητες της ομάδας του μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974. «Ήταν οι Τουρκοκύπριοι που σκότωσαν περισσότερους Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους παρά ο τουρκικός στρατός».
Εξέφρασε επίσης την απαγοήτευσή του για το γεγονός ότι ένας Τούρκος διοικητής δεν τον άφησε να σκοτώσει Ελληνοκυπρίους αιχμαλώτους πολέμου στην χερσόνησο της Καρπασίας μετά την εισβολή. «Ακόμα στενοχωριέμαι που έχασα αυτήν την ευκαιρία», δήλωσε.
Ο Γιεναραλί είπε ότι αναμείχθηκε και στην διακίνηση παράνομων εποίκων στην Κύπρο από την Τουρκία, που πήραν την θέση των Ελληνοκυπρίων οι οποίοι είχαν αποδράσει από το σφαγείο του βορείου τμήματος της νήσου αναζητώντας προστασία στο ελεύθερο, νότιο τμήμα. Ήταν η εισβολή που άλλαξε την δημογραφική δομή του νησιού, μετατρέποντας την άλλοτε ελληνική πλειοψηφία στον βορρά σε μια τουρκική περιοχή για πρώτη φορά στην ιστορία του νησιού.
Ο Γιεναραλί είπε ότι αναμείχθηκε και στην διακίνηση παράνομων εποίκων στην Κύπρο από την Τουρκία, που πήραν την θέση των Ελληνοκυπρίων οι οποίοι είχαν αποδράσει από το σφαγείο του βορείου τμήματος της νήσου αναζητώντας προστασία στο ελεύθερο, νότιο τμήμα. Ήταν η εισβολή που άλλαξε την δημογραφική δομή του νησιού, μετατρέποντας την άλλοτε ελληνική πλειοψηφία στον βορρά σε μια τουρκική περιοχή για πρώτη φορά στην ιστορία του νησιού.
Κάτι που κάνουν οι εξομολογήσεις του Γιεναραλί, είναι το να αποκαλύπτουν το ψεύδος των τουρκικών ισχυρισμών ότι δηλαδή η εισβολή της Τουρκίας ήταν μια «ειρηνευτική επιχείρηση» που έγινε προκειμένου να προστατευθούν οι Τουρκοκύπριοι. Όπως περιέγραψε ο Γιεναραλί, η Τουρκία ήταν αναμεμειγμένη σε εγκληματικές ενέργειες στην Κύπρο ήδη επί δεκαετίες πριν την εισβολή – και πριν και μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου το 1960.
Μετά την συνέντευξη του Γιεναραλί ο Σενέρ Λεβέντ, αρχισυντάκτης της τουρκοκυπριακής εφημερίδας Afrika, έγραψε:
«Οι Ελληνοκύπριοι αδελφοί μας που έφυγαν από τα χωριά της Μεσαορίας διαβάζοντας αυτά τα πράγματα θα μπορούσαν να αναλογιστούν: "Αυτός ήταν (ο Γιεναραλί) που σκότωσε τον πατέρα μου; Την μητέρα μου, τ' αδέρφια μου;". Κι εγώ το ίδιο θ' αναρωτιόμουν στη θέση τους. Αυτός ο άνθρωπος είναι ακόμα ζωντανός και ζει στην Αμμόχωστο. Γνωρίζω ότι δεν είναι ο μόνος. Υπάρχουν κι άλλοι. Ένας συμπολίτης μας λέει ότι κάποιος ακόμα στο Σερνταρλί (Τζιάο) παινεύεται για το ότι συνέτριψε το κεφάλι ενός Ελληνοκυπρίου με μια κοτρώνα. Κι είναι περήφανος γι' αυτό!»
«Και μετά ρωτάμε: Γιατί δεν έχουμε ακόμα ειρήνη; Πώς μπορούμε να έχουμε ειρήνη όταν φανατικοί δολοφόνοι ζουν ανάμεσά μας; Αντί να τους δικάσουμε, τους διευκολύνουμε να εμφανίζονται στην τηλεόραση και να κομπορρημονούν για τις δολοφονίες τους. Ψάχνουμε ακόμα για αγνοούμενους; Ας ρωτήσουμε αυτόν τον άνθρωπο... Όταν ολοκλήρωνε την «τέχνη» του, σε ποιά πηγάδια πέταγε αυτούς που είχε δολοφονήσει ή πού τους έθαβε; Αν δεν ξέρει αυτός και οι όμοιοί του ποιός άλλος θα μπορούσε να ξέρει; Αν ούτε καν κάποιος δολοφόνος που λέει "το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου" δεν καλείται να λογοδοτήσει, ποιόν θα καλέσουμε να λογοδοτήσει;»
Μέχρι τώρα αυτοί οι φανατικοί δολοφόνοι δεν δικάστηκαν για τις σφαγές αθώων Ελληνοκυπρίων: η εθνοκάθαρση της Βορείας Κύπρου. Σημαντικώτερο είναι το ζήτημα ότι αυτός και οι συνεργάτες του στα εγκλήματα είχαν την βοήθεια και την υποστήριξη των τουρκικών αρχών. Όλοι όσοι ευθύνονται θα πρέπει να δικαστούν σε διεθνή δικαστήρια για εγκληματικές πράξεις – όσο πιο γρήγορα, τόσο καλύτερα.
Η Ουζάι Μπουλούτ, δημοσιογράφος από την Τουρκία, είναι Distinguished Senior Fellow στο Gatestone Institute. Τώρα ζει στην Ουάσινγκτον D.C.
The Ethnic Cleansing of Northern Cyprus
Confessions of a Turkish-Cypriot Mass Murderer
by Uzay Bulut
"Why is there not peace yet? How can we make peace when we have rabid murderers living among us? Instead of prosecuting them, we enable them to appear on TV and to boast about their murders.... If you do not even bring to account a murderer who says, 'killing was my art,' who will you bring to account?" — Şener Levent, the editor-in-chief of the Turkish Cypriot newspaper Afrika.
So far, these "rabid murderers" have not been held accountable for the slaughter of innocent Greek Cypriots: the ethnic cleansing of northern Cyprus. The greater issue is that he and his partners in crime were aided and abetted by the Turkish authorities. All of those responsible need to be tried at international criminal tribunals -- the sooner, the better.
Is Turkish President Tayyip Erdogan, who keeps talking about Cyprus as a security threat to the eastern Mediterranean, trying to deliver a message? Erdogan has long been warning Cypriot and international companies exploring energy resources in the region not to "trust the Greek side in Cyprus."
The Turkish president's repeated verbal attacks on Greek Cypriots also shed light on a recent interview, broadcast live on Turkish Cypriot TV, with 84-year-old Turgut Yenağralı -- a former member of the paramilitary Turkish Resistance Organization (TMT), founded in 1957 and known for its criminal activities in Cyprus.
Yenağralı, in the interview, boasted about his role in the mass murder of Greek Cypriots and the reason for it.
"We traveled across Cyprus and either beat up or killed those who committed crimes against Turkishness," he began.
Question: Why did you engage in those activities? Was it an adventure or for excitement?
Yenağralı: No, it was for Turkishness.
Question: Was it easy to kill these people?"
Yenağralı: There is nothing more enjoyable... We took great pleasure after we killed those people.
Question: Did you care about whether these people were criminal or not?
Yenağralı: Why would anyone [care]? Criminal or not... As long as they are kafirs [infidels], they belong to the same race of dogs... When we wanted to shoot the kafir, [the two women members of the group] hid guns in their [brassieres] and carried them for us.
Yenağralı said that he and his friends were never told by Turkish Cypriot leaders to reduce or stop their activities. This omission is probably not surprising, given that one of TMT's key founders was Rauf Denktaş, who served as the head of the "Turkish Federated State of Cyprus" between 1975 and 1983 and subsequently as the president of the "Turkish Republic of Northern Cyprus" from 1983 to 2005 -- both "states" recognized only by Turkey.
Yenağralı said that after Cyprus gained independence from British rule in 1960, the TMT buried their weapons and continued their activities in an "underground" way -- only to take them back later. However, "Guns kept coming from Turkey," he added. "We started sending men to Turkey for military training. I too went to Turkey twice for military and intelligence training before 1960."
Yenağralı claimed that when the United Nations Peacekeeping Force in Cyprus (UNFICYP) was established in 1964, he befriended some UN officials -- something that made it even easier for the TMT to reorganize and take up positions in the area. "A UN commander prepared a UN Peace Corps uniform for me," he said "and I wore it and traveled in his UN vehicle. Because I sent them lamb meat every week and I sent them two women [prostitutes] one night."
"Killing was my art," he said, describing his group's activities after the Turkish invasion of Cyprus in 1974. "It was the Turkish Cypriots who killed the Greek Cypriot captives more than the Turkish military did."
He also expressed sadness that a Turkish commander prevented him from killing Greek Cypriot prisoners of war on the Karpas peninsula after the invasion. "I am still grieving over missing [that opportunity]," he said.
Yenağralı said he was also involved in transporting illegal settlers from Turkey to Cyprus, to replace the Greek Cypriots who had fled the carnage in the northern part of the island to seek refuge in the free, southern part. The invasion was what changed the demographic structure of the island, turning what was once a Greek majority in the north into a Turkish area for the first time in the island's history.
One thing Yenağralı's confessions do is to expose the lie behind Turkey's referring to its invasion as a "peace operation" launched to protect Turkish Cypriots. Turkey, as Yenağralı illustrated, had been involved in criminal activities in Cyprus for decades prior to the invasion -- both before and after Cyprus' independence in 1960.
After Yenağralı's interview, Şener Levent, the editor-in-chief of the Turkish Cypriot newspaper Afrika, wrote:
"Our Greek Cypriot brothers who have migrated from Mesarya [Mesaoria] villages who read this might ask: 'Did this man [Yenağralı] kill my father? Did he kill my mother, my sibling?' I too would ask if I were them. This man is still alive and lives in Mağusa [Famagusta]. I know he is not the only one. There are others. A citizen of ours says that 'another one in Serdarlı [Tziaos] also boasted like that for crushing the head of a Greek Cypriot with a piece of rock. And he is proud of that!
"Then we ask: Why is there not peace yet? How can we make peace when we have rabid murderers living among us? Instead of prosecuting them, we enable them to appear on TV and to boast about their murders. Are we still looking for missing people? Go and ask this man... After carrying out his 'art,' in what wells did he dump those he murdered, or where did he bury them? If he and the like do not know, who else will? If you do not even bring to account a murderer who says, 'killing was my art,' who will you bring to account?"
So far, these "rabid murderers" have not been held accountable for the slaughter of innocent Greek Cypriots: the ethnic cleansing of northern Cyprus. The greater issue is that he and his partners in crime were aided and abetted by the Turkish authorities. All of those responsible need to be tried at international criminal tribunals -- the sooner, the better.
Uzay Bulut, a journalist from Turkey, is a Distinguished Senior Fellow at Gatestone Institute. She is currently based in Washington D.C.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου