Νομίζω, ότι τώρα που φθάνουμε πλέον στην κόψη του ξυραφιού της επιθέσεως της όποιας ανεξαρτησίας απέμεινε στο Κράτος του Έθνους μας, είναι η κατάλληλη στιγμή να παραδειγματιστούμε και να κατανοήσουμε αρκετά, προετοιμαζόμενοι για την συνέχεια που έπεται σε λίγες ώρες, ημέρες και μήνες και στην καταφανώς δρομολογούμενη απόπειρα διαδοχής κυβερνήτη/διαχειριστή που χτίζεται με ακρίβεια σχεδιασμένη σε κάθε βήμα από πολύ συγκεκριμένους κύκλους. Αν αναπτύξουμε κάποια στιγμή το θέμα στο βαθμό που του πρέπει, και είμαι σίγουρος ότι θα έλθει εκείνη η ώρα, η τόσο χρήσιμη μα και επώδυνη, θα καταλήξουμε ότι η διαπλοκή αναπτύξει όλη τη δυναμική της, και έχει όλα τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται, ώστε να στοιχειοθετηθεί στο νου μας, η ενορχηστρωμένη δράση συγκεκριμένων κέντρων συμφερόντων που προετοιμάζουν με κάθε..δημοκρατικό μέσον όπως συνηθίζουν και αγαπούν, αφού κρατούν πάντα και τη πίττα και το μαχαίρι της πληροφορίας.
Λοιπόν, ας μην γελιόμαστε. Με μία ψύχραιμη ματιά στα ΜΜΕ, είναι εμφανές εδώ και καιρό, το διαρκές σπρώξιμο συγκεκριμένου πρώην δημοσιογράφου, και νυν απολιτίκ-υποτίθεται- πολιτικού ώστε να σκαρφαλώσει στην καρέκλα της χώρας. Δηλαδή η φιγούρα του, γιατί στην πραγματικότητα θα σκαρφαλώσουν όσοι τον κατασκεύασαν και τον χειρίζονται.
Ήδη, από τις εκλογές και μετά, και ειδικότερα από τις ημέρες της διαδικασίας ενάρξεως του δημοψηφίσματος, ο πολλά υποσχόμενος ολιγοβαρής και ανώδυνος σε πολιτικό λόγο, Θεοδωράκης, γιατί δια αυτόν ομιλώ, αρχίζει να λαμβάνει λάμψη από τα ΜΜΕ χτίζοντας την εικόνα του.
Με τη χρησιμοποίηση όλων των ψυχολογικών μέσων της φωτογραφίας, της ειδησεογραφικής προτεραιότητας στο λόγο, στην προβολή του προσώπου του από συγκεκριμένες γωνίες λήψεως και γενικά με κάθε δοκιμασμένη συνταγή που οι image makers έχουν καθιερώσει να περνάνε τα μηνύματα που θέλουν, τώρα που όλοι έχουν παγώσει ως παθητικοί δέκτες σε διαδίκτυο και τηλεόραση, (παθητικοί σίγουρα, αφού δ ε ν αισθάνονται ότι πραγματικά μπορούν να αλλάξουν κάτι οι ίδιοι), τώρα λοιπόν που είναι εντελώς ανοιχτοί, τους ποτίζουν εντέχνως την κατασκευασμένη πολιτική πραγματικότητα του αύριο.
Ο Θεοδωράκης, ο φίλος της Αρβελέρ, για να μην ξεχνάμε περί της σχολής σκέψης που συνειδητά υπηρετεί, ο άνθρωπος που εμφανίστηκε στον Χατζηνικολάου και γελούσαν και οι πέτρες με τις αοριστολογίες που έλεγε και για τα λάθη που έκανε κάθε φορά που στριμωχνόταν από κάποιον πολίτη στις κερκίδες, ο χρηματοδοτούμενος από το εξωτερικό, που είπε ο πρώην συνοδοιπόρος του, ο Δήμου, και εξωθήθηκε σε παραίτηση ουσιαστικά για αυτό, ο γνωστός Ποτάμης της απολιτίκ καπιταλιστικής επέλασης των νεοφιλελεύθερων, θα είναι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο επόμενος παίχτης που θα αναλάβει να αποδομήσει καίρια την Εθνική ταυτότητα ώστε να μεταβληθεί η χώρα οριστικά σε κρατίδιο για μπίζνες στο όνομα της ανάπτυξης των αγορών και της Ε.Ε. και οι γνωστές μπλα-μπλα αρλούμπες, που δεν ξέρω καν αν πείθουν κάποιον πλέον και που ο στόχος αυτός, της
α-εθνικής Ευρώπης, αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο κατά κυριολεξία στην μεταφυσική ηθική τους, ως τελικό στόχο στον κόσμο που χτίζουν θυσιάζοντας όλους εμάς, έτσι, ανέξοδα.
Λοιπόν, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Παρατηρείστε απλώς την σειρά εμφανίσεως των «δηλώσεων των πολιτικών αρχηγών», το ποιος εμφανίζεται στα φωτογραφικά μοντάζ των άρθρων της επικαιρότητας ως κεντρικό πρόσωπο, πώς τον πλαισιώνουν οι υπόλοιποι ως δευτεραγωνιστές αφήνοντάς του χώρο, και ετοιμαστείτε για τον επόμενο πελάτη στον οίκο ανοχής που του σπάσανε την πόρτα και ορμάνε με βαρβαρώδη ορμή μέσα του οι προαγωγοί και οι λιμασμένοι.
Αν το συνειδητοποιήσει όλο αυτό άμεσα και ουσιαστικά μία κρίσιμη μάζα του πληθυσμού, θα τους κάνουμε τη ζωή, πολύ, μα πολύ δύσκολη, για να μας φορτωθούν στις πλάτες μας αλά πολυπολιτισμικά, νεοφιλελεύθερα και …εκσυγχρονιστικά για να καταλαβαινόμαστε τί λέμε και που καταλήγουμε.
Οι πολύ λίγοι, ως αναμενόταν, παίχτες της πρώτης φοράς αριστεράς, ετοιμάζονται να παραδώσουν, αφού πρώτα εξυπηρέτησαν ηθελημένα κάποιοι αθέλητα και ανόητα κάποιοι άλλοι, τα συμφέροντα των πιο πάνω, με τα νομοσχέδια της ιθαγένειας, με τις τροπολογίες σήμερα της Υπουργού εξαφανιζόλ, με τα εντελώς αψυχολόγητα σφάλματα της υπεράσπισης μονομερώς εργασιακών ομάδων πελατειακού τύπου ως πληρωμής ψηφοθηρίας άλλων εποχών και φυσικά με την ατολμία τους ή την αδυναμία τους, να αντιμετωπίσουν τις αφορολόγητες εκτάσεις μαυροφορεμένου σταυροφόρου ράσου.
Ο λογαριασμός, στέλνεται ξανά στους εναπομείναντες.
Αυτά τα ολίγα για την ώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου