Ένας παπάς της εκκλησίας στο πρόσφατο συνέδριο για την
Αριστερά και την Εκκλησία, αποφάσισε να παίξει πάλι το γνωστό παιχνίδι της σύνδεσης
της Χρυσής Αυγής με τον Παγανισμό.
Τα λόγια του στο σημείο αυτό ήταν:
«Τρίτον, γιατί η ιδεολογία της Χρυσής Αυγής είναι ο παγανισμός, και όχι η Ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Τέταρτον, γιατί η Εκκλησία σιτίζει όλους ανεξαίρετα τους αναγκεμένους ανθρώπους, και όχι μόνο τους Έλληνες. Πέμπτον, γιατί η Εκκλησία είναι του Χριστού και όχι μια εθνική Εκκλησία»
( ολόκληρη η ομιλία, εδώ )
Είμαι μάλλον σίγουρος ότι ο συγκεκριμένος παπάς γνωρίζει πολύ καλά το αντικείμενο για το οποίο μίλησε και σκοπίμως αποφάσισε να παίξει αυτό το παιχνίδι σύγχυσης ανάμεσα στις έννοιες .
Ας βοηθήσουμε λοιπόν και εμείς τη κουβέντα, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι μας διαβάζουν .
Ως Παγανιστής ο ίδιος, έχω κάθε δικαίωμα να δηλώσω προς κάθε «καλοθελητή» που νομίζει ότι μπορεί να μας κατατάσσει όπου θέλει:
Ο Παγανισμός δεν είναι «ιδεολογία». Είναι μία φυσική αντίληψη και στάση ζωής η οποία δεν μπορεί να ανήκει σε ένα κόμμα, παράταξη, τον κάθε περαστικό της ιστορίας.
Ο Παγανισμός ως έννοια υπάρχει επειδή υπήρξαν αυτοί που διασάλευσαν τη καθημερινότητα των Εθνών με παραδοξολογίες και αποφάσισαν ότι πρέπει ο κόσμος να ζήσει στους τρόπους της
Ερήμου. Εσείς είστε οι διαφορετικοί, εμείς η Φυσική
Τάξη.
Σήμερα λοιπόν ο Παγανισμός δεν μπορεί να είναι το άλλοθι του κάθε παπά για να απλώνει γέφυρες με τους «πολιτικά ορθούς» συνομιλητές του. Από τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει ακόμη ξεμπερδέψει για το αν αποδέχεται ή όχι εθνική ταυτότητα και άρα τα δικαιώματα που εμπεριέχει αυτή.
Ο ανθενικός όμως χαρακτήρας του χριστιανισμού, και δεν εννοώ τον ανεθνικό σε επίπεδο οργανωμένου κράτους, γιατί εκεί μία χαρά βολεύεται παρασιτικά για να επιβιώνει ο κάθε εκκλησιαστικός μηχανισμός ως φορέας της θρησκείας της ερήμου , ο ανεθνικός σε επίπεδο άρνησης της φυσικής αυτοαντίληψης και αυτοθέσμισης του διαφορετικού Έθνους, με τα δικά του χαρακτηριστικά και τις δικές του επιλογές του ζειν, τα οποία έχει δικαίωμα -αυτονόητα- να υπερασπίζεται, αποτελεί και την κύρια τροχοπέδη τους, καθώς όσο «ανθρωπισμό» και αν τον φορτώνουν και όση «αγάπη» και αν τον ντύνουν, την επόμενη ημέρα που θα τολμούσαν να δηλώσουν επίσημα και οριστικά άεθνοι, τότε θα τους εγκατέλειπαν μαζικά οι ακόλουθοί τους.
Έχουν δημιουργήσει μία καρικατούρα δήθεν «εθνικής» υπόστασης, γνωρίζοντας μεν τι εστί πραγματικά ή έννοια Εθνική, αλλά γνωρίζοντας επιπροσθέτως ότι το αγνοούν οι περισσότεροι, και με όχημα τη παγκοσμιοποίηση που επιτρέπει εν μέρει, τη δεδομένη στιγμή, στους «πολιτικά ορθούς» να αποδομήσουν την έννοια του Έθνους, αισθάνονται και αυτοί πιο άνετα να εκφραστούν, μετρημένα όμως.
Έτσι μπορούν έξυπνα στη συγκεκριμένη περίπτωση να πετάξουν την πεπονόφλουδα περί «μη εθνικής εκκλησίας» και να μη τους κράζουν οι δικοί τους.
Τώρα που ο ολετήρας του Ισλάμ χτυπάει την πόρτα με βαρύ και οπλισμένο χέρι στην Ευρώπη, ό επίδοξος διάδοχος της ερήμου, θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τη στάση τους που προβλέπεται να είναι μάλλον φίλια από το φόβο που γεννά η βία της Σαρία.
Τα λόγια του στο σημείο αυτό ήταν:
«Τρίτον, γιατί η ιδεολογία της Χρυσής Αυγής είναι ο παγανισμός, και όχι η Ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Τέταρτον, γιατί η Εκκλησία σιτίζει όλους ανεξαίρετα τους αναγκεμένους ανθρώπους, και όχι μόνο τους Έλληνες. Πέμπτον, γιατί η Εκκλησία είναι του Χριστού και όχι μια εθνική Εκκλησία»
( ολόκληρη η ομιλία, εδώ )
Είμαι μάλλον σίγουρος ότι ο συγκεκριμένος παπάς γνωρίζει πολύ καλά το αντικείμενο για το οποίο μίλησε και σκοπίμως αποφάσισε να παίξει αυτό το παιχνίδι σύγχυσης ανάμεσα στις έννοιες .
Ας βοηθήσουμε λοιπόν και εμείς τη κουβέντα, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι μας διαβάζουν .
Ως Παγανιστής ο ίδιος, έχω κάθε δικαίωμα να δηλώσω προς κάθε «καλοθελητή» που νομίζει ότι μπορεί να μας κατατάσσει όπου θέλει:
Ο Παγανισμός δεν είναι «ιδεολογία». Είναι μία φυσική αντίληψη και στάση ζωής η οποία δεν μπορεί να ανήκει σε ένα κόμμα, παράταξη, τον κάθε περαστικό της ιστορίας.
Ο Παγανισμός ως έννοια υπάρχει επειδή υπήρξαν αυτοί που διασάλευσαν τη καθημερινότητα των Εθνών με παραδοξολογίες και αποφάσισαν ότι πρέπει ο κόσμος να ζήσει στους τρόπους της
Ερήμου. Εσείς είστε οι διαφορετικοί, εμείς η Φυσική
Τάξη.Σήμερα λοιπόν ο Παγανισμός δεν μπορεί να είναι το άλλοθι του κάθε παπά για να απλώνει γέφυρες με τους «πολιτικά ορθούς» συνομιλητές του. Από τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει ακόμη ξεμπερδέψει για το αν αποδέχεται ή όχι εθνική ταυτότητα και άρα τα δικαιώματα που εμπεριέχει αυτή.
Ο ανθενικός όμως χαρακτήρας του χριστιανισμού, και δεν εννοώ τον ανεθνικό σε επίπεδο οργανωμένου κράτους, γιατί εκεί μία χαρά βολεύεται παρασιτικά για να επιβιώνει ο κάθε εκκλησιαστικός μηχανισμός ως φορέας της θρησκείας της ερήμου , ο ανεθνικός σε επίπεδο άρνησης της φυσικής αυτοαντίληψης και αυτοθέσμισης του διαφορετικού Έθνους, με τα δικά του χαρακτηριστικά και τις δικές του επιλογές του ζειν, τα οποία έχει δικαίωμα -αυτονόητα- να υπερασπίζεται, αποτελεί και την κύρια τροχοπέδη τους, καθώς όσο «ανθρωπισμό» και αν τον φορτώνουν και όση «αγάπη» και αν τον ντύνουν, την επόμενη ημέρα που θα τολμούσαν να δηλώσουν επίσημα και οριστικά άεθνοι, τότε θα τους εγκατέλειπαν μαζικά οι ακόλουθοί τους.
Έχουν δημιουργήσει μία καρικατούρα δήθεν «εθνικής» υπόστασης, γνωρίζοντας μεν τι εστί πραγματικά ή έννοια Εθνική, αλλά γνωρίζοντας επιπροσθέτως ότι το αγνοούν οι περισσότεροι, και με όχημα τη παγκοσμιοποίηση που επιτρέπει εν μέρει, τη δεδομένη στιγμή, στους «πολιτικά ορθούς» να αποδομήσουν την έννοια του Έθνους, αισθάνονται και αυτοί πιο άνετα να εκφραστούν, μετρημένα όμως.
Έτσι μπορούν έξυπνα στη συγκεκριμένη περίπτωση να πετάξουν την πεπονόφλουδα περί «μη εθνικής εκκλησίας» και να μη τους κράζουν οι δικοί τους.
Τώρα που ο ολετήρας του Ισλάμ χτυπάει την πόρτα με βαρύ και οπλισμένο χέρι στην Ευρώπη, ό επίδοξος διάδοχος της ερήμου, θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε τη στάση τους που προβλέπεται να είναι μάλλον φίλια από το φόβο που γεννά η βία της Σαρία.
5 σχόλια:
Είπαν τώρα οι σκληροπυρηνικοί Χριστιανοί και οι Φαναριώτες ακόλουθοί τους (πανεπιστημιακοί καθηγητές χριστολογίας και άλλα γραβατωμένα παπαδάκια στα πέριξ και εντός του Υπουργείου Χριστιανικής Παιδείας) πως η θρησκεία της Χ.Α είναι ο Παγανισμός, και διάφοροι γελοίοι ανάμεσά μας ξεσκίστηκαν να αποτινάξουν τη... ρετσινιά.
Που πας ρε καραμήτρο. Είσαι Χρυσαυγίτης; Όχι. Ε άσε τους χρυασαυγίτες να αποφανθούν για το αν η θρησκεία τους είναι ο παγανισμός. Και να είναι δηλαδή, εσένα τι σε νοιάζει; Ο Πάπας του παγανισμού είσαι; Εδώ έχουμε δει τόσες και τόσες περιπτωσάρες από το άλλο άκρο του φάσματος, να μπλέκουν τα μπούτια τους και να βγαίνουν τραγέλαφοι τρομαχτικών διαστάσεων! Αποκάλεσαν τον Παρθενώνα "έκτρωμα" και "μνημείο του Αθηναϊκού ιμπεριασμού" και τους ανεχτήκαμε, δεν τους πλακώσαμε στις κλωτσιές, ούτε τρέξαμε να τους αποκυρήξουμε.
Θα μου πεις Θησέα, αυτά παθαίνει όποιος ανδρώθηκε μέσα στη μεταπολίτευση. Ευτυχώς που οι νεότεροι εξ ημών δεν το έχουν κάψει τελείως και κατάλαβαν τι παίζεται. Δεν είναι η Χρυσή Αυγή αυτό που δεν μπορούν οι πονηρούληδες με τη ρασοφόρα ψυχή να χρεώνουν στον Παγανισμό. Είναι η μισαλλοδοξία, το ιδεολογικό μίσος για τις πεποιθήσεις του άλλου. Η μισαλλοδοξία έχει για ληξιαρχική πράξη γεννήσεως την Παλαιά Διαθήκη και για απομνημονεύματα την εκκλησιαστική ιστορία των τριών αβρααμικών ιερατείων. Και αυτό δεν αλλάζει, όσο και να χτυπιούνται οι αριστεροί ψάλτες και οι ψάλτες της αριστεράς.
Εδώ βέβαια, καραχριστιανοί και ελληνοχριστιανοί είναι και αυτοί διαιρεμένοι, σε σημείο οι μεν να αποκαλούν τους δε αιρετικούς (ούτε αυτό πρόβλημα του Παγανισμού). Από τη μια είναι το ανώτερο ιερατείο, μητροπολίτες, αρχιεπίσκοποι, πατριάρχες και οι μελετηροί της ρωμιοσύνης. Από την άλλη ο κατώτερος κλήρος που έρχεται σε επαφή με τον λαό, και οι ελληνοχριστιανοί σαν τους χρυσαυγίτες. Το σχίσμα προϋπάρχει από την δικτατορία τουλάχιστον, αλλά επανήρθε στο προσκήνιο για 3 λόγους:
1ον, επειδή οι χρυσαυγίτες, ασκώντας τον ακτιβιστικό λαϊκισμό τους, διεκδικούν τη μερίδα του λέοντος από την πίτα της υποστήριξης των μεγάλων φτωχών στρωμάτων. Η εκκλησία νιώθει το μονοπώλιό της να απειλείται, επειδή από αυτά ακριβώς τα στρώματα αντλεί νομιμοποίηση για να είναι αυτό που είναι και μέχρι πρότινος, σε αυτό το 'γήπεδο' έπαιζε σχεδόν μόνη.
2ον, το θέμα της αποδυνάμωσης του Ελληνικού κράτους, ως γεωπολιτικός σύμμαχος και οικονομικός χορηγός της Εκκλησίας. Είναι ευκολότερο να κάνεις κυρήγματα κατά του επιζήμιου για την Εκκλησία εναγκαλισμού με το Κράτος, όταν το τελευταίο είναι χρεοκωπημένο και διεθνής ζητιάνος.
3ον, το χριστιανικό ρητό "ευλογημένος ο ερχόμενος": Όπως η Εκκλησία ευλόγησε τον Κωνσταντίνο α' κι ας ήταν αρειανιστής, όπως ευλόγησε τον Μωάμεθ β' κι ας ήταν μουσουλμάνος, έτσι θα ευλογήσει τον Τσίπρα και το συνάφι του κι ας είναι άθεοι. Απλά επειδή είναι κι αυτός ένας υποψήφιος 'ερχόμενος' και το παράσιτο των κρατών που αποκαλείται χριστιανισμός, οφείλει να τα έχει καλά μαζί του.
Θα σταθώ στη τρίτη επισήμανσή σου.
Νομίζω ότι βλέπουν πολύ πιο μακροπρόθεσμα. Ο Σύριζα από τις καταστάσεις είναι πιθανότερο, αν τελικά του προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση, να κρατήσει πολύ λίγο μιας και θα είναι αδύνατον να διαχειριστεί ότι συμβαίνει και παγιώνεται αργά αλλά σταθερά.
Νομίζω ότι ήδη έχουν γέφυρες όπου τις χρειάζονται σε πολιτικούς σχηματισμούς. Αυτό που τους λείπει σε μεγάλο βαθμό είναι η διαχείριση της μάζας των μεταναστών και των δυνάμεων που προκύπτουν από αυτούς. Η Ευρώπη δεν φαίνεται καθόλου διατεθειμένη να περιορίσει τους πληθυσμούς που αποικίζουν το έδαφός της. Το γιατί είναι άλλο θέμα να εξεταστεί.
Όσο το γιατί υπάρχει η έγνοια να μη χαρακτηριστεί-κατηγοριοποιηθεί ο Παγανισμός υπό τη σκέπη κάποιας παράταξης, προσωπικά το βρίσκω ορθό. Και εννοώ αποστάσεις από κάθε παράταξη. Αριστεροδέξια. Άλλο η Θρησκευτικότητα, η Λατρεία και η Ιερότητα και άλλο οι πρόσκαιροι πολιτικοί σχηματισμοί. Πιστεύω ότι είμαστε πέρα και πάνω από όλους αυτούς που θέλουν να επιβάλουν το όποιο πολιτικό μοντέλο τους και να οικειοποιηθούν τους πάντες υπό των δυνάμεών τους. Και τέλος, στο κάτω-κάτω, το τί είδους πολιτικές προτιμήσεις έχει ο κάθε Παγανιστής ξεχωριστά, αφορά μόνον τον ίδιον και όχι τον Παγανισμό τσουβαληδόν.
Εννοείται πως, προσεταιριζόμενοι τον Τσίπρα και την 'ροζ αριστερά', προσπαθούν κι αυτοί να κρατήσουν μια θέση στον μεγάλο multiculti χυλό που -νομίζουν πως- έρχεται. Η εσωτερική τους διεργασία αυτή, προϋποθέτει την άνοδο εκείνων των δυνάμεων που αναπολούν τον δικό τους μεγάλο πολυπολιτισμό της ύστερης Ρώμης και του Βυζαντίου, όταν ο χαρακτηρισμός 'Ρωμιός' τους έφτανε και τους περίσσευε για να ταμπελιάζουν το υπόδουλο ποίμνιο της ευρύτερης β/α Μεσογείου. Στο κάτω-κάτω, ο χριστιανισμός υπήρξε πρότυπος διεθνισμός πολύ πριν την όποια σχολή της Φρανκφούρτης...
Εκείνες οι δυνάμεις είναι που μας μοστράρουν τελευταία τις μεσήλικες, καλοθρεμμένες φάτσες τους από τα πέριξ του πατριαρχείου, από την χριστολογική ακαδημεία Βόλου, από τις αίθουσες του ΑΠΘ, από τον εσμό των θεολογικών οργανώσεων και τελικά το ίδιο το Υπουργείο Χριστιανικής Παιδείας. Οι ίδιοι απλώνουν και το χέρι 'συνεννόησης' στους συριζαίους, κάτω από την κοινόχρηστη κινδυνολογία περί 'φασισμού', 'ναζισμού' και... 'παγανισμού'.
Δεν πιστεύω ότι προσεταιρίζονται πραγματικά τον Σύριζα. ίσως απλά διασφαλίζουν το μισθό και τα κεκτημένα τους. Μίας μορφής ιδεολογική απεργία για λίγο έως να είναι σίγουροι ότι δε χτυπά κάποιο καμπανάκι "ελάφρυνσης" πλούτου.
Το σίγουρο είναι - και αυτό ας το κρατήσουμε- ότι κάθε φορά που χρειάζονται την επιβεβαίωση του πλήθους απομακρύνονται από θεολογικά επιχειρήματα και επιστρατεύουν καθαρά πολιτικές θέσεις. Αυτό μόνον ήττα μπορεί να είναι καθώς αν αρχίζαν τις θεολογικές πομφόλυγες θα ήταν ακατανόητοι. Τον εκλπιπόντα αρχιεπίσκοπο τον επικαλούνται ως αγωνιστή της Ελλάδος και όχι ως μέγα θεολόγο.
Συμπέρασμα. Βρίσκονται σε αδιέξοδο και ας κυριαρχούν λόγω διαπλοκών στη χώρα.
Τα όσα λές αναφέρονται περισσότερο στους ελληνοχριστιανούς, παρά στους 'καραχριστιανούς'. Οι καραχριστιανοί όχι μόνο προσεταιρίζονται τον Σύριζα, στην πραγματικότητα ο Σύριζα (και ο κάθε Σύριζα) προσεταιρίζεται αυτούς - όταν αναφέρεται στο αξιακό σύνολο της 'οικουμενικότητας', της 'ισότητας', της 'κοινοκτημοσύνης' κλπ, έννοιες που εισήχθησαν στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι από τον χριστιανισμό. Οι καραχριστιανοί λοιπόν πραγματοποιούν συλλείτουργα με καθολικούς και προτεστάντες, απορρίπτουν κάθε σχέση με το Ελληνικό έθνος, μιλάνε για διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας (όσα αρπάξαμε-αρπάξαμε), για προαιρετικό μάθημα θρησκευτικών (τακτική υποχώρηση απέναντι στις ισλαμοποιημένες σχολικές τάξεις), ακόμα και για 'αναθεώρηση' των πατερικών τους κειμένων με λογοκρισία των μισογύνικων αναφορών, ώστε να γίνουν συμβατά με τις νεωτερικές επιταγές της ισότητας των δύο φύλλων και άρα περισσότερο προσβάσιμα από τα σημερινά πλήθη. Και άλλα, για τα οποία οι ελληνοχριστιανοί ευχαρίστως θα τους αναθεμάτιζαν, αν μπορούσαν.
Το "κάθε φορά που χρειάζονται την επιβεβαίωση του πλήθους απομακρύνονται από θεολογικά επιχειρήματα και επιστρατεύουν καθαρά πολιτικές θέσεις", θα το έλεγα αλλιώς: δεν επιστρατεύουν πολιτικές θέσεις, αλλά επικαλούνται την πηγαία φιλοπατρία του λαού. Ο ίδιος ο ελληνοχριστιανισμός άλλωστε, μπορεί να θεωρηθεί ως ένα αμάγαλμα χριστιανισμού και του συνόλου των επικλήσεων στην φιλοπατρία που έγιναν διαμέσου των αιώνων σε τούτο εδώ τον τόπο. Το δε αδιέξοδό τους, είναι πως οι μεν χρειάζονται τους δε: οι καραχριστιανοί διαθέτουν τον πυρήνα της χριστιανικής διδασκαλίας αλλά δεν έχουν τις γεμάτες εκκλησίες - οι ελληνοχριστιανοί συνομιλούν με την λαϊκή αγάπη για την πατρίδα αλλά δεν είναι ιδεολογικά συνεπείς.
Δημοσίευση σχολίου