Carpe Diem

BkI:XI Carpe Diem


Leuconoë, don’t ask, we never know, what fate the gods grant us,

whether your fate or mine, don’t waste your time on Babylonian,

futile, calculations. How much better to suffer what happens,

whether Jupiter gives us more winters or this is the last one,

one debilitating the Tyrrhenian Sea on opposing cliffs.

Be wise, and mix the wine, since time is short: limit that far-reaching hope.

The envious moment is flying now, now, while we’re speaking:

Seize the day, place in the hours that come as little faith as you can.
.................................................................................................................

Λευκονόη, μη ρωτάς, δεν κάνει να ξέρεις
ποιο τέλος όρισαν οι θεοί για τη ζωή τη δική μου και τη δική σου·
και μη ζητάς τ’ άστρα μελετώντας να το βρεις.
Πόσο είναι προτιμότερο να δείχνεις υπομονή σ’ ότι συμβεί!
Χειμώνες περισσότερους αν μας χρωστά ο Δίας
ή αν αυτόν μάς χάρισε στερνό, που σπάει το κύμα το τυρρηνικό
στ’ αντικρινά τα βράχια, δείξε τη φρονιμάδα σου,
στράγγιζε τα κρασιά σου·
κι αφού η ζωή είναι λίγη, κλάδευε τη μακρινή ελπίδα.
Όσο μιλάμε, θα ’χει πετάξει πια ο φθονερός ο χρόνος.
Άδραξε την ημέρα και δείξε όσο το δυνατόν
λιγότερη εμπιστοσύνη στο αύριο.

(μετάφραση στην Ελληνική γλώσσα από Homo Universalis)