Τακτική αναπαραγωγής και διαστρέβλωσης ιστορικών δεδομένων

Μία πολύ συνηθισμένη τακτική των μονοθειστών όταν θέλουν να εξαπολύσουν προπαγάνδα, είναι να παίρνουν μέρος σε ένα υπαρκτό γεγονός και να το διαστρεβλώνουν ως μία βεβαιότητα δική τους. Ταυτόχρονα, προσπαθούν να θέσουν εμπόδια στην επίγνωση της αυθεντικής κατάστασης ή του γεγονότος κλπ. Σήμερα δε, ως διαχειριστές της απόλυτης πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης, συνεχίζουν με διάφορες τεχνικές την ίδια εφαρμογή. Ένα πολύ καλό παράδειγμα για το παραπάνω, λαμβάνουμε από τους ελληνιστικούς χρόνους όταν και για λόγους προπαγάνδας διέδωσαν τις δικές τους εξιστορήσεις για τις Σίβυλλες και τους περίφημους χρησμούς τους, αλλά ευτυχώς με έναν πολύ κακότεχνο τρόπο για να έχουμε εμείς τη δυνατότητα σήμερα να διακρίνουμε τί τρέχει ακριβώς. Βέβαια, ακόμη υπάρχουν, πάντα θα υπάρχουν οι απαραίτητοι αδαείς που θα πείθονται από το ίδιο παραμύθι. Γνωστός τηλέμπορας πωλεί τους "χρησμούς" που βεβαιώνουν για την "αλήθεια" των προφητειών αυτών..
Το ευτυχές για εμάς, είναι ότι υπάρχουν αρκετά παλαιά και όχι διασκευασμένα αντίτυπα (ακόμη και σήμερα τα επαναδιασκευάζουν εκ νέου) και τουλάχιστο λαμβάνουμε πληροφορίες εμβόλιμες που αναγκαστικά τους ξέφυγαν ακόμη και για αυθεντικές γραφές επί των έργων της Εθνικής Γραμματείας μας.
Στις παρακάτω εικόνες, αντίτυπα των Σιβυλλικών τυπωμένα το "1607" στο Παρίσι, με αναφορές στα γραπτά του Πλήθωνος και του Ψελλού, καθώς και εικόνες από την Ολλανδική έκδοση του "1689". Ανεκτίμητα και τα δύο για τους μελετητές που προσπαθούν να αποσαφηνίσουν αντικειμενικά τον αληθή λόγο από τα διάσπαρτα ψεύδη.
Θα το ξαναπώ, όπως το έχω ξαναπεί στο παρελθόν.Χρειάζεται να δημιουργηθεί η δυνατότητα απόκτησης κάθε ανάλογου περιεχομένου βιβλίων. Πέραν από την αντικειμενική αξία τους, στο μέλλον, στο λίγο πιο μακρινό, θα είναι ο μόνος τρόπος πραγματικής άμυνας στα γραπτά ψεύδη των αντιπάλων..