αέρινα γκέμια σου.
Πόσο λαχταράς να καλπάζω μαζί σου προς τα Ουράνια δώματα
των Αγαπημένων Αθανάτων Γονιών μας.
Και τα φτερά σου ικανοποιούνται με τους ανέμους
προς όπου και αν αυτοί μας φυσούν,
κάνοντας δύσκολο για εμένα να ακολουθώ τον Ήλιο
Όσο ο ορίζοντας στα μάτια μας, δεν φαίνεται να αλλάζει
και η γραία Γη ενώνεται σφιχτά με τον σοφό Ουρανό,
θα ξέρω ότι καλπάζεις ξέφρενα, μα ακόμη χαμηλά.
Θα χρειαστούμε τη βροχή, να μαλακώσει το δρόμο μας
τη φωτιά να κάψει τα εμπόδια μπροστά μας,
μα πάνω από όλα, θα χρειαστεί εγώ και εσύ
να διαλέξουμε τον ίδιον άνεμο να καλπάσουμε
ίσια στα δώματα των αγαπημένων μας Θεών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου