Η ισότητα κατα τον μεσσιανισμό.

Στο όνομα ενός σύγχρονου κυνηγιού μαγισσών, το οποίο κορυφώνεται λόγω των συγκυριών μίας γενικευμένης οικονομικής, φαινομενικά, αλλά αξιακής ουσιαστικά διαταραχής, στον δυτικό-και όχι μόνον- κόσμο, γινόμαστε μάρτυρες ενός άνευ προηγουμένου, αλλά όχι μη προβλεπόμενου, political correct management, μίας διαχείρισης της επιβολής του «πολιτικά ορθού» πάνω σε όποιον διαφέρει από τις κυρίαρχες απόψεις.
Ο άνθρωπος της Ευρώπης και ολόκληρου του Δυτικού κόσμου, έχει υποπέσει εδώ και πολλά χρόνια στη παγίδα που έστησε από το ξεκίνημά της η μονοθεϊστική μηχανή της κατασκευής των μέτρων της ανθρώπινης υπόστασης.
Κάτω από ένα φαινομενικά μόνο δήθεν ανθρωπιστικό μήνυμα, αυτό της «ισότητας», ισοπέδωσε και εξουδετέρωσε σταδιακά την ουσιαστικότερη και αληθινά αναγκαία για τον άνθρωπο, έννοια της διαφορετικότητας. Το αληθινό μέτρο του αλληλοσεβασμού και της συνύπαρξης των ανθρώπων.
Πριν βιαστεί ο αναγνώστης να κλωτσήσει λόγω της αμφισβήτησης στο παρόν κείμενο της ΣΥΓΡΟΝΩΣ ΕΝΝΟΟΥΜΕΝΗΣ πολιτικής έννοιας της ισότητας, ας ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής ποια είναι η βάση και το μέτρο αυτής της υποτιθέμενης ισότητας.
  Το μέτρο είναι το κατά πόσο επιτρέπεται σε έναν άνθρωπο, να δηλώνει τον αυτοπροσδιορισμό του, βάσει συγκεκριμένων πολιτισμικών κριτηρίων, με δυο λόγια, να εκδηλώνει και δρα συμφώνως με τον Εθνισμό του.
Η βάση, ήταν, είναι και θα είναι έως ότου εκλείψει, η μονοθεϊστική εντολή για την εξάλειψη της πολυδιάστατης ανεξαρτησίας ανάμεσα στα άτομα που απαρτίζουν τα Έθνη, αλλά και η συντριβή της προσωπικότητας εκάστου ατόμου, που δεν χειραφετείται και δεν χαράζει ελευθέρα τη βούληση τη διαδρομή του στηριζόμενο στις πνευματικές καταβολές των του ήθους και των εθών που τον έχτισαν ως ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Το ήθος και τα έθη, αντικαθίστανται από μερικές γενικευμένες εντολές που συνασπίζουν μία υποτιθέμενη «θεϊκή» εντολή, η οποία ΠΡΕΠΕΙ να επιβληθεί σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης δια της σπάθης, αδιαφορώντας για τις κατά τόπους αναγκαιότητες, τις ιδιαιτερότητες, και κυρίως για την ελευθερία βούλησης των κατά τόπους ανθρώπων.
Με το πέρασμα στο εν μέρει μόνον, κοσμικό κράτος, η ίδια εντολή της μονοθεϊστικής επιβολής, εκφράστηκε και συνεχίζει να το κάνει, μέσω πολιτικών παρατάξεων και ιδεολογιών, που εμφανιστήκαν στο προσκήνιο με την κατάλληλη δόση μεσσιανισμού αν όχι πλήρως κυριαρχούμενα από αυτόν και την επιθυμία το μοντέλο που πρότειναν για τη διαβίωση των ανθρώπων, να κυριαρχήσει πάση θυσία σε όλους, καθέτως και οριζοντίως.

 Οι ίδιες υποσχέσεις δόθηκαν όπως και στα βιβλικά φαντάσματα που συνεχίζουν να μας ταλανίζουν επί αιώνες: Ένας υποσχόμενος κοινωνικός παράδεισος, μετά από μία αναγκαία αιματοχυσία, ένα  βιτσίοζικο καθαρτήριο επί γης, που αντικαθιστά το μη γενόμενο μονοθεϊστικό παραφυσικό καθαρτήριο της βίβλου.
Σήμερα, η κυρίαρχη κουλτούρα, είναι μία σύναψη συμβολαίου ανάμεσα στους επικρατέστερους των μεσσιανικών παιδιών. Το πολυπόθητο «τέλος της ιστορίας» που αναζήτησε κάθε γνήσιος βιβλικός απόγονος, καλπάζει-υποτίθεται- γοργά φέροντας τις νέες απαγορεύσεις για τους ανθρώπους, που πρέπει να υπακούσουν αν θέλουν να έχουν μία θέση στο κάτεργό τους και στο υπόδειγμα μίας απολύτου ελεγχόμενης διαβίωσης.
Τι θα τρως, πώς θα το τρως, τι θα φοράς- πώς θα το φοράς.
Τι θα πρέπει να σκέφτεσαι-πώς θα πρέπει να το λες.
Τι θα πιστεύεις-πώς θα εξαναγκάζεις τους εναπομείναντες διαφωνούντες να υποταχθούν.
Το δόγμα του One world Universalis έχει τις καλύτερες προϋποθέσεις τώρα από ποτέ.
Η Ελλάδα, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για όλα τα παραπάνω.
Αλλά και η Ευρώπη το ίδιο στη συνέχεια.
Δεν είναι καθόλου, μα καθόλου τυχαίο ότι συμβαίνει. Η συγχρονικότητα   κάποιων θεμάτων μόνον αποδεικνύει το αυτό.
Τι είναι λοιπόν αυτή η «ισότητα» που μας κουνάνε επιδεικτικά στις συνειδήσεις μας;
 Όχι, δεν είναι ο σεβασμός για την ανθρώπινη ζωή.
Δεν είναι η αντίληψη ότι όλοι έχουμε δύο πόδια και δύο χέρια και θα ξεψυχήσουμε με τον ίδιο τρόπο.
Η «ισότητα» που μας βομβαρδίζουν, είναι η ομογενοποίηση των κλασμάτων, μία ευθεία γραμμή που απαγορεύει το πέρασμα στο διαφορετικό από τις οδηγίες-εντολές που έδωσαν και δίνουν οι κυρίαρχοι μεσσιανιστές. Ισότητα είναι ότι δεν παρεκκλίνει από αυτά. Ισότητα είναι η βίαιη κατάργηση των φυσικώς οριζόμενων Πολιτισμικών συνόρων, δηλαδή η άρνηση για το διαφορετικό, και η φορεσιά μίας πανομοιότυπης βιβλικής νόρμας. Είναι αλήθεια ότι για το τι χρώμα θα έχει αυτή η νόρμα, μαίνεται ένας ιδιότυπος πόλεμος των «Γραφών». Ισλαμικός, προτεσταντικός, νέο-ορθόδοξος, καθολικός, εβραϊκός.  Δεν έχει για εμάς καμία σημασία. Το αποτέλεσμα, αν δεν σταθούμε εμείς απέναντί τους, θα είναι η ισοπέδωσή μας, όποιος και αν είναι ο νικητής.
Η ισότητα, για τον άνθρωπο του Παλαιού κόσμου, είχε και συνεχίζει να έχει και για εμάς, το πρώτιστο κριτήριο της ελευθεροπρέπειας  που οφείλει να διακατέχει ένα ολοκληρωμένο ανθρώπινο ον. Της ελεύθερης και συνειδητής επιλογής ενός συνόλου-Έθνους, να αυτοκαθορίζεται πρώτα και να συνυπάρχει ύστερα.
Με αυτά στο νου, ως μία μικρή σύνοψη του τι λαμβάνει χώρα στους καιρούς μας, μπορούμε να κατανοήσουμε, γιατί παρατηρούμε μία γενικευμένη επίθεση στα Εθνικά και πρωτίστως θρησκευτικά Εμβλήματα, Σύμβολα και γραφές από τους «political correct” εθελόδουλους. Στα κοινωνικά δίκτυα, λογοκρίνονται με τόση ευκολία, όση και η ευκολία του να βομβαρδίζεσαι διαρκώς από καταναλωτικά μηνύματα δίχως τη θέλησή σου.
Ο Εθνικός προσδιορισμός, και εννοώ ο αληθώς Εθνικός, ο ιστορικά συνεχής, βαπτίζεται «εν Ιορδάνη» ως «ρατσιστικός». Έτσι, δίχως άλλα κριτήρια, και κυρίως δίχως ερωτήσεις.
Οι Παγανιστικές δοξασίες, παραδίδονται στα ανακλαστικά της αποχαυνωμένης μάζας ως οι δοξασίες των «θρασύτατων» αντιφρονούντων. Οι δε «αντιφρονούντες», εμείς, κατατάσσονται με ταχύτητα αστραπής που θα ζήλευε ο καλύτερος δικτάτορας σε όποια πολιτική σκοπιμότητα εξυπηρετεί καλύτερα ανά εποχή για να τρομάξει το κοπάδι των ψηφοφόρων της ΤV.

Στην Ελλάδα, τη προηγούμενη δεκαετία π.χ., οι Εθνικοί ήτο «ορφανά του Μαρξ», ενώ για τη σύγχρονη σκοπιμότητα, αποτελούμε «μπάσταρδα του Χίτλερ». Λυπούμεθα παπάδες και δημοσιογράφοι. Η Μητρίδα Γη μας, ουδέποτε εναγκαλίστηκε είτε με τον Μαρξ είτε με τον Χίτλερ. .
Εν κατακλείδι:
Απαγορεύεται λοιπόν ή έννοια Πατρίδα.
Απαγορεύεται λοιπόν αυτό που δημιουργεί μία Πατρίδα. Η Εθνική της Θρησκεία.
Απαγορεύεται η αναφορά στη διαφοροποίηση ( και όχι κατηγοριοποίηση όπως θέλουν να πείσουν) των Εθνών.
Απαγορεύεται η ελεύθερη ατομική άποψη που αρνείται το  political-religious correct και απειλείται ανοιχτά ακόμη και με φυσική εξόντωση.
Απαγορεύεται, απαγορεύεται.. Προσθέστε και εσείς τι . Μάλλον δίκαιο θα έχετε.
Απαγορεύεται εν τέλει η υπεράσπιση της αληθινής έννοιας της Ισότητας, αυτής που νοείται  από αξιοκρατία η οποία είναι προϊόν ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ εκάστου. Να λοιπόν που το είπαμε. Απαγορεύεται η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ. Όπως απαγορεύτηκε και στη Βίβλο, με τους ψυχολογικούς εξαναγκασμούς της αιώνιας τιμωρίας αν την επιλέξεις.
Η ισότητα του μεσσιανισμού, είναι το κρεβάτι του Προκρούστη. Ο δε Προκρούστης, για την Παράδοσή μας είναι κάτι που πρέπει να παραμένει εξουδετερωμένο. Σε κάθε επίπεδο.
 Εναπόκειται λοιπόν σε εμάς, ακόμη και η μικρότερη φαινομενικά πράξη μας, όπως η υπεράσπισης της ελευθέρας διακίνησης των Θρησκευτικών μας Συμβόλων και Εμβλημάτων, να αποτελεί ακόμη ένα απόρθητο φρούριο για τους καταπατητές της ανθρώπινης ελευθερίας και τους καταστροφείς του Εθνικά διαφορετικού.