Κανείς δεν θα μας νικήσει..

Ακόμη μία εκκληση βοήθειας για τη Μαρία

Το νεότερο μήνυμα της οικογένειας της Μαρίας, μας καλεί όλους να συνδράμουμε για ακόμη μία φορά την τόσο δύσκολη μάχη της.
Παρακαλώ, ενημερώστε άμεσα όσους μπορείτε. Επί πολλές μέρες, μία γενναία νέα γυνάικα, παλεύει για τη ζωή της!
Το μήνυμα της οικογένειας που μόλις ανακοινώθηκε:

Καλήμερα η μαριά ειναι στην πιο δύσκολη εβδομάδα της θεραπειας ,πεσμενη αρκετά σωμάτικα αλλά καλά ψυχολογικά.Όσα επιθυμούν να δωσουν αιμα μπορούν να πηγαίνουν στο νοσοκομείο αλεξάνδρα .Χωρις όλους εσάς θα ήταν απιθανό να βρουμε το αιμα που χρειάζεται.Σας ευχαριστούμε για άλλη μια φορά που είσαστε διπλα μας.
Good morning Maria is in the most difficult week of the treatment,she is down physically but in a very good mood .
We are still gathering blood units.Without all you it will be impossible to gather the blood that we need.We thank you one more time.

Κανείς από τους δύο

Υπάρχουν δύο όψεις ενός προβλήματος στην Ευρώπη.
Το πρόβλημα λέγεται Συνοχή και διακυβέρνηση
Οι αποκαλούμενοι Φεντεραλιστές, οι θιασώτες της Κεντρικής διακυβέρνησης που θα υποβαθμίσει την εθνική ανεξάρτητη υπόσταση των κρατών, και οι αποκαλούμενοι ευρωσκεπτικιστές.
Οι δεύτεροι, κατά εμέ, αν και πιο υγιείς, χωλαίνουν στο ότι πάσχουν από υπερβολικό κρατικισμό, κάτι που οδηγεί μάλλον αναπόφευκτα σε σωβινισμό.
Οι πρώτοι, πάσχουν από την ανίατη και μεσσιανική ασθένεια της υπερ-εξουσίας η οποία ηθελημένα δεν επιθυμεί καμία ουσιαστική επαφή με τους λαούς και τους αντιμετωπίζει ως κάτι ελαφρώς χρησιμότερο από τα ψώνια που στοιβάζει κάποιος στον καταψύκτη του.
Η προβλεπόμενη αναπόφευκτη σύγκρουση, έχει ξεκινήσει με τους φεντεραλιστές όπου επικρατούν, να νομοθετούν με τέτοιο τρόπο ώστε να αλλοιώνουν με ταχύτατους ρυθμούς την ομοιογένεια ενός τόπου και να εξαθλιώνουν τη μέση τάξη που θα μπορούσε να είναι ο κριτής των ισορροπιών.
Η παγίδα του σωβινισμού που είναι μουχλιασμένος από τους τελευταίους 2 ευρωπαϊκούς μεγάλους πολέμους, στήνεται μεθοδικά από τα βαλκάνια μέχρι την Ιβηρική χερσόνησο.
Οι ρυθμοί που όλα εξελίσσονται είναι σε ανάλογο χρονικό διάστημα με τις αλλαγές στο κοινό νόμισμα των φεντεραλιστών.
Ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, υπάρχει και ο μεσαίος δρόμος.
Για την ακρίβεια υπάρχει ο δρόμος της Πολιτισμικής ομόνοιας, της ιστορικής διαχείρισης του ενιαίου και του σεβασμού του διαφορετικού.
Υπάρχει ο δρόμος των Εθνών, που μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια τους πληθυσμούς σε μία ουσιαστική Ενότητα και όχι καταναγκαστική Ένωση.
Κανένας πραγματικός θρησκευτής (και όχι ο "να έχουμε να λέμε")των Εθνικών θρησκειών δεν κοιτά να εξοντώσει τον Αδελφό και την Αδελφή του από μία άλλη Παράδοση. Κανένας πραγματικός θρησκευτής (και όχι απλώς ένας λάτρης της ταινίας "οι 300") δεν προτίθεται να επιβάλλει με το ζόρι την Παράδοσή του ή το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας του αν θέλετε, σε έναν άλλον.
Κανένας Τιμητής του Ιερού δεν προτίθεται επίσης να παραδώσει αμαχητί την Πατρίδα Ευρώπη.
Είναι Ιερό το Χρυσό Κλωνί που φυτρώνουμε επάνω του ως άνθη.
Ένας Θύρσος αρχαίων χρόνων, στα χέρια ζωντανών νέων. Είναι μυστηριακή η στιγμή της ένωσής μας όλων των Παιδιών της Ευρώπης. Εν πολλοίς, υπερασπιζόμαστε και τα Έθνη που βρίσκονται μακριά μας, αλλά ο φεντεραλισμός ή ο σωβινισμός τα εποφθαλμιά.
Θα είναι η Ελλάδα λοιπόν, ο τόπος που θα δοθεί μία ακόμη αποφασιστική μάχη για το μέλλον της Ευρώπης; Είμαστε εμείς αυτοί που θα σηκώσουμε το βάρος της εκκίνησης για τον δρόμο των Εθνών;
Ναι. Δίχως δισταγμό.
(Συνεχίζεται..)

Heathenland's heart pounds on millions of bodies, of a common Family.

Horns Ablaze!

 Δεν αποτελεί μία φαντασίωση, δεν γίνεται να παραμείνει απλώς ως οραματισμός.
Εναπόκειται σε εμάς. Ας ξεχάσουμε τα "κοινωνικά δίκτυα", και ας δημιουργήσουμε παντού ολόγυρά μας.
Να διασκορπιστούμε ως σπόροι στον άνεμο. Στην εποχή των απολύτων αλλαγών, τη θύελλας και των καταιγισμών, ΜΠΟΡΟΥΜΕ να αναπτυχθούμε, μπορούμε να το πραγματοποιήσουμε!
Το Ιερό είναι το μέτρο, και το Φυσικό το Όριο.
Όρθιοι και ανίκητοι!

It is not a fantasy, it cannot remain just a vision.
It is up to us. Forget about the F/B and create it everywhere around you.
Let us spread around like the seeds in the wind. On this era of total changes, of rain and thunder, we CAN grow and make it happen!
The Sacred is the measure, and the Natural the limit.
Horns Ablaze!

Trapped in the city

Trapped in the cities most of us, trapped on a struggle to gain quality in our lives. A never ending circle. We eat polluted food, we drink mutant liquids, we swallow a massive blow of useless informations. At the end of the day, we make plans of how to escape from all this, but ironic through the same patern of the city rules. It is impossible. The plan of "green" way of living in the city is like cut off your hand by your own will and then polish a great wooden one and be proud of it.
Most of the people say it is only about "money". No, money is just a representation of power and those who manipulate it.
We work 11,5 onths the year's circle just dreaming where we are about to escape just for few days. Simple as that.
Remember the last time you layed on the ground, the last time you ate not too much but walked for hours in a silent forest. Made a fire to dry humid from a bath on a river. Can you exchange those feelings with whatever garbage money can buy? At the end, those of us who Honor the Gods, and we prepare seasonal Rites wishing and asking for "calm winter", "good seeds", rain to fall and winds to blow, even if our wishes are being heard by the Mighty Immortals, how can we possible understand, feel and live them?
Smashing the cage of modernity, does not mean primitivism.
Smashing the cage of modernity, is to minimize the length of the chain that trully holds us tied up near the disqualification of our own lives.
We will stay just for a little while in this life, at least we remember only one each time, it is not our right to live it according to the natural way, it is our obligation, as things we propose to others , means nothing unless we deal with it on our own first.
A pale, cloudy day in Athens, and it means so much right now. Their shade have the power to reveal on us a side we have forgotten.

 
On the front of an athenian store. A great secret wish by a passing by graffity kid that possibly he did not realise. Great Pan is Alive inside the walls of oblivion..

 

Stronghold

More than a motto on a photo, you are facing the decline of modernity each and every day. What is left to choose is in which side of the walls you shall stand.
On the outside obeying orders, or behind the walls obeying consciousness.
To those they still has it, a mighty hail..

Η Συνείδηση της Πράξης

Υπολογίζουμε εαυτούς ως Φύλακες της Αρχαίας Πυράς των Παραδόσεων.
Όχι από μία απλή άρνηση του παρόντος τόπου και χρόνου. Όχι λόγω της αναζήτησης κάποιου ασφαλούς καταφυγίου που θα μας προστατέψει από τη σημερινή μανία του νεωτερισμού. Όχι λόγω μίας παραίσθησης που μας απομακρύνει από τη πραγματικότητα. Σίγουρα όχι από αντί-θεση.
Είναι επειδή αισθανόμαστε, κατανοούμε, επιλέγουμε να κρατούμε σεβάσμια τις στάχτες των Πατέρων μας, τις κραυγές της γέννας των Μητέρων μας καθώς γέννησαν εκατομμύρια φορές Προγόνους επί αιώνες.
Είναι επειδή υποσχεθήκαμε ως παιδιά το ένα στο άλλο ότι θα μείνουμε πιστά στα άστρα που ατενίζαμε στο νυχτερινό Ουρανό. Ως έφηβοι περπατήσαμε σε έδαφος ποτισμένο με αίμα, και αυτό το έδαφος μας μίλησε βαθειά μέσα μας. Ως άντρες και γυναίκες  αποφασίσαμε ότι δεν υπάρχει δόξα σε κάποιο παρελθόν, αν δεν μπορούμε να κυλήσουμε την ίδια Σπείρα των Πράξεων στο Παρόν, να το μεταδώσουμε στους επόμενους που έπονται.
Είμαστε Φύλακες των Πυρών, θα παραμείνουμε αφοσιωμένοι στους Όρκους που δώσαμε, ακόμη και αν είναι η τελευταία μας πράξη.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποφασίσει για τίποτε άλλο παρά μόνον για το πώς θα επιλέξει να ζήσει και τί θα παραδώσει στους επόμενους.
Μνήμη για τους Προγόνους, Δόξα στους Θεούς μας, Τιμή σε όσους πολέμησαν , σε όσους πολεμούν τώρα, σε όσους θα πολεμήσουν στο μέλλον.

Considering our selves Guardians of the Ancient Flames of our Traditions, not because of a simple denial of the presence. Not beacuse of seeking a shelter desperate from the modern day's struggle. Not because of a hallucination that drives us away from reality. For sure not because of an opposition.
It is beacause we feel, realise, choose, that we keep the ashes of our Forefathers, the cries of our Mothers as they gave birth to millions of ancestors for ages. It is because we have promised as children to each other that we will stay devoted to the stars of the nightsky. As teenagers we have walked on the ground that blood was shed and the ground spoke to us. As men and women we decided that there is no glory in the past if we are not able to continue the spiral of deeds in the present days, to deliver it to the next ones.
We are Guardians of the Flames, we will stay devoted to Oaths we have given, no matter if this will be our last thing to do.
Man cannot decide nothing else than how will live and what will deliver to the next ones.
Memory for the Ancestors, Glory to the Gods, Honor to those who fought, to those who still fighting, to those who will fight.

Γιόνας Τρινκούνας (Jonas Trinkunas, Κλαϊπέντα 28 Φεβρουαρίου 1939 – Βίλνα, 20 Ιανουαρίου 2014).

Τιμή και Μνήμη στους Μαχητές των Εθνών
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στην ιστοσελίδα: http://rassias.gr/1087TRINKUNAS.html
Γιόνας Τρινκούνας
(Jonas Trinkunas, Κλαϊπέντα 28 Φεβρουαρίου 1939 – Βίλνα, 20 Ιανουαρίου 2014).

Εθνολόγος, λαογράφος, ηγέτης και πρωθιερέας της Λιθουανικής Εθνικής Θρησκείας, ιδρυτής του φορέα της τελευταίας «Ρόμουβα» («Romuva») και, επί σειρά ετών, πρόεδρος του «Παγκοσμίου Συνεδρίου Εθνικών Θρησκειών».

ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Γεννήθηκε στην Κλαϊπέντα (Klaipeda) της Βαλτικής στις 28 Φεβρουαρίου 1938, αποφοίτησε από το λύκειο της πόλης Κάουνας (Kaunas), σπούδασε από το 1960 έως το 1965 λιθουανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Βίλνας (Vilnius) και εν συνεχεία Φιλοσοφία. Στο διάστημα 1969 - 1973 εργάσθηκε στο Πανεπιστήμιο της Βίλνας ως ερευνητικός εταίρος, με αντικείμενο την εθνογραφία και την αρχαία Λιθουανική Θρησκεία, ενώ το 1967 αναβίωσε τους εορτασμούς του Θερινού Ηλιοστασίου (τελετές «Ράσα»), οι οποίοι έγιναν αφορμή για την μετέπειτα ανασυγκρότηση της Λιθουανικής Εθνικής Θρησκείας. ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ «ΡΟΜΟΥΒΑ» Οι πατριωτικές και «παγανιστικές» του δραστηριότητες, τον έθεσαν υπό το στόχαστρο της περιβόητης Κα-Γκε-Μπε και τελικά το 1972 απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο, όταν μαθεύτηκε ότι ετοίμαζε διδακτορική διατριβή με θέμα τις θρησκείες της Βαλτικής, κρατήθηκε, ανακρίθηκε και, όταν αφέθηκε ελεύθερος, του απαγορεύθηκε κάθε διδακτική ή ερευνητική δραστηριότητα.

Ήδη από το 1969, με την βοήθεια παλαιότερων πολυθεϊστών που είχαν κάνει κάτεργα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ίντα της Ρωσίας, είχε ιδρύσει την «εθνολογική» εταιρεία «Ρόμουβα» (λέξη που, ως «Romovė», χρησιμοποιούσαν για την θρησκεία τους οι Αρχαιοπρώσοι πολυθεϊστές που κατοικούσαν γύρω από το σημερινό Καλίνινγκραντ), με σκοπούς της την μελέτη και ανάδειξη των παραδόσεων και λατρευτικών πρακτικών των εθνών της Βαλτικής πριν την βίαιη επικράτηση του Χριστιανισμού κατά το πρώτο ήμισυ της δεύτερης «μεταχριστιανικής» χιλιετίας.

Η ίδρυση μιας τέτοιας συλλογικότητας στο μέσον της σοβιετικής κατοχής, είχε απροκάλυπτα αναθερμάνει το αίτημα για επιστροφή στην εθνική Παράδοση που είχε κατατεθεί ήδη από τον 19ο αιώνα από μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο ιστορικός Σιμόνας Νταουκάντας (Simonas Daukantas, 1793 – 1864), ο ιατρός και δημοσιογράφος «πατριάρχης του έθνους» («tautos patriarchas») Γιόνας Μπασαναβίκιους (Jonas Basanavicius, 1851 – 1927), ο ποιητής και φιλόσοφος Βυντούνας (Wilhelm Storost, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Vilius Storostas – Vydunas, 1868 – 1953), κ. ά. Η «Ρόμουβα», που ως λέξη σημαίνει αρμονία και ομορφιά, και είχε επιλεγεί ως τιμή στην μνήμη των Αρχαιοπρώσων πολυθεϊστών που είχαν κατασφάξει οι Τεύτονες σταυροφόροι, τέθηκε εκτός νόμου το 1971 και αρκετά μέλη της φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν, ενώ όσοι ήσαν πανεπιστημιακοί απολύθηκαν.........

Η συνέχεια εδώ:
http://rassias.gr/1087TRINKUNAS.html

Δεύτερη έκκληση για προσφορά αίματος για τη Μαρία, παρακαλώ βοηθήστε και ενημερώστε

Η παρακάτω ανακοίνωση από τους συγγενείς της Μαρίας δόθηκε στη δημοσιότητα, παρακαλώ όποιον διαβάζει να αναμεταδώσει και να βοηθήσει:
Καλημέρα σε όλους σας,θα ήθελα να ενημερώσω ότι χρειαζόμαστε πάλι αίμα για την θεραπεια .
Όποιο παιδι έχει 0 θετικό η άλλη ομάδα μπορει να δωσει ωστε να μπορούμε να κάνουμε και ανταλλαγή με αλλά νοσοκομεία.
Στο όνομα Κολoκούρη Μαρία του Νεαρχού και της Παγωνας.νοσοκομείο Αλεξάνδρας .Λούρου 1 .
Μετάβαση με το μετρο, σταση μέγαρο μουσικής. Τμήμα αιμοδοσίας 210.3381195. και 2107780300 από τις 09.00 μέχρι τις 13.30 Δευτέρα με Παρασκευή.
Σας ευχαριστούμε για άλλη μια φορά για την στήριξη σας.
Μαρία ,Νικος, Αντώνιος - Νέαρχος

H Καντέλε μου / My Kantele

Οι παρακάτω στίχοι, βγαίνουν από την καρδιά σύγχρονων βάρδων της Φιλανδικής Παράδοσης. Είναι ένα τραγούδι, αφιερωμένο στο εθνικό μουσικό όργανο των Φιλανδών, το Καντέλε.
Σε λίγες μόνον στροφές, οι βάρδοι χωράνε όλο τον κόπο και τα βάσανα ενός λαού, όλη την αγάπη για τη ζωή, όλο το μόχθο για τον τόπο τους, όλο το μέγεθος του παράπονου ενός ολόκληρου Έθνους.
Από τους συγκινητικότερους στίχους που διάβασα ποτέ.
..........................................................................................

Πραγματικά ψεύδονται, μιλούν απολύτως ανόητα
όσοι λένε ότι η μουσική δείχνει ότι το Καντέλε
φτιάχτηκε από κάποιο Θεό
 πάρθηκε από τους ώμους ενός μεγάλου τούρνα 
 από ενός σκυλόψαρου τα κυρτά οστά:
Φτιάχτηκε από τη θλίψη

Η κοιλότητά του από σκληρές ημέρες
Το ηχείο του από ατελείωτες θλίψεις
Οι χορδές του μαζεύτηκαν από βάσανα
Και τα κλειδιά του από άλλα δεινά
Πραγματικά ψεύδονται, μιλούν απολύτως ανόητα

Γι 'αυτό δεν θα παίξει, δεν θα χαροποιήσει καθόλου.
Η μουσική δεν θα παίξει για να ευχαριστήσει
Εκπέμποντας το σωστό είδος χαράς
Γιατί διαμορφώθηκε από τις έγνοιες
Πλάστηκε από θλίψη.

The following lyrics come from the heart of modern bards of the Finnish Tradition.
It is a song dedicated to the national instrument of Finland, the Kantele.
In only a few turns, the bards fit all the trouble and suffering of their people, all the love for life, all the toil for their land, the grant  size of an entire nation’s complains.
Of the most touching lyrics i have ever read.

Truly they lie, they talk utter nonsense
Who say that music reckon that the kantele
Was fashioned by a god
Out of a great pike's shoulders
From a water-dog's hooked bones:
It was made from the grief

Its belly out of hard days
Its soundboard from endless woes
Its strings gathered from torments
And its pegs from other ills
Truly they lie, they talk utter nonsense

So it will not play, will not rejoice at all
Music will not play to please
Give off the right sort of joy
For it was fashioned from cares
Moulded from sorrow.

Ο κήπος των Εποχών - The Garden of Seasons

Η αθωότητα και το θάρρος  να σε ακολουθούν πάντα, ψυχή σιωπηλή.
Στο διάβα σου στις εποχές, που κρατάει όσο η ομορφιά ενός δειλινού,
να αγγίζεις σε κάθε κήπο που φροντίζεις, των ρόδων τα απαλά πέταλα,
μα και τα αγκάθια των κορμών τους τα αιχμηρά, μη λησμονείς να τα φιλήσεις .
Από το άλικο αίμα σου, της ζωής το ακριβό νερό, βάφεται η ομορφιά του κόσμου.
Από αυτό το νερό, οι επόμενοι που έρχονται θα ικανοποιήσουν τη δίψα της άγνοιάς τους
πριν έλθει και εκείνων η φοβερή σειρά να φιλήσουν τα αγκάθια.

Θ.Λ. Ιανουάριος 2790



Innocence and courage may follow you forever, silent soul.
In your passing in seasons, that lasts as long as the beauty of a sunset does only,
 touch in any garden you may taking care, all the Rose’s petals gently,
but also the sharp thorns of their longs, not to forget to kiss ‘em.
From your scarlet blood, life’s expensive water is being painted the beauty of the world.
From this water the next ones to come, will satisfy their thirst of their ignorance before the terrible time comes for them to kiss the thorns.

Th.L.
January 2790

Νεότερα σχετικά με την υγεία της Μαρίας

Μήνυμα από τους συγγενείς της Μαρίας που αναρτήθηκε στην ομάδα υποστήριξης εθελοντών (https://www.facebook.com/groups/194814437385748/) :

" ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ,ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΟΤΙ ΤΟ ΜΑΡΑΚΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΠΛΕΟΝ ΑΜΕΣΑ ΑΙΜΑ .
ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΞΑΝΑ ΑΙΜΑ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΑΙΜΑ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ.
ΤΟ ΑΙΜΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑ ΑΡΑ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΤΕ ΟΣΟΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΧΕΣΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΕΝΑΝ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΕΤΕ ΑΛΛΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΡΑΚΙ ΜΑΣ,
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΜΕ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ,ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ Η ΘΕΤΙΚΗ ΣΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΖΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΚΟΜΑ,"

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΛΕΟΝ! ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ!

Αυτή η γυναίκα, χρειάζεται τη βοήθειά όλων σας!
Η Μαρία Κολοκούρη, καλή σύζυγος και νέα μητέρα ενός τετράχρονου παιδιού αντιμετωπίζει μέσα από το Νοσοκομείο Αλεξάνδρα των Αθηνών,με θάρρος και πείσμα τη λευχαιμία και όλες τις επιπλοκές που αυτή η ασθένεια προκαλεί. Είναι ένας αγώνας ζωής, και σας καλούμε να τη στηρίξουμε έμπρακτα για όσο κρατήσει. Αυτές τις ημέρες, και άγνωστο για πόσο ακόμη, χρειάζεται αίμα για μεταγγίσεις ώστε να κρατηθεί στη ζωή καθώς αντιμετωπίζει δύσκολες και θανάσιμες επιπλοκές. Το αίμα που χρειάζεται η Μαρία είναι 0 ρέζους + και ακόμη πιο συγκεκριμένα αναζητείται μία υπό-ομάδα, η 0+ cE K- , η οποία δυστυχώς είναι δύσκολο να εντοπιστεί και για αυτό κάθε αιμοδότης με 0 ρέζους θετικό είναι αναγκαίο να προσέλθει! Έως αυτή τη στιγμή, Σάββατο 4/1, καταφέραμε να εξασφαλίσουμε αίμα έως και την Τρίτη 7 Ιανουαρίου. Χρειάζονται 3 δυσεύρετες φιάλες αίμα ημερησίως για να αντέξει ο οργανισμός της. Μαζί να τη στηρίξουμε, και καλώς εχόντων των πραγμάτων, ΚΑΙ στη συνέχεια όταν μπορεί να χρειαστεί αιμοπετάλια καθώς και μόσχευμα μυελού των οστών. Είναι η Αξιοπρέπεια που θα προσφέρουμε, είναι κάθε αιμοδότης μία ακόμη πιθανότητα να προσφέρουμε στην Μαρία ώστε να παλέψει. Σας καλούμε όλους λοιπόν να προσφέρετε ελάχιστο από τον χρόνο σας και να προσφέρετε αίμα, να βρείτε άλλους αιμοδότες αν δεν μπορείτε οι ίδιοι , καθώς επίσης και να προσφέρουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ κάθε βοήθεια που μπορεί να χρειαστεί στο μέλλον. Μην αφήσουμε μία οικογένεια νέων ανθρώπων μόνους και αβοήθητους. Είναι ζήτημα Τιμής, είναι ζήτημα ανθρωπιάς. Μπορείτε να προσέλθετε στα κέντρα αιμοδοσίας των Αθηνών και κυρίως στα παρακάτω όπως ανακοινώνονται, αφού πρώτα καλέσετε στα τηλέφωνα επικοινωνίας ώστε να μη δημιουργηθεί συνωστισμός και να κυλίσει άμεσα και ομαλά η διαδικασία. Απαραίτητο είναι να δηλώσετε ότι αίμα προσφέρεται για ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΟΚΟΥΡΗ ΤΟΥ ΝΕΑΡΧΟΥ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
Τα νοσοκομεία που μπορείτε να επικοινωνείτε και να κλείσετε ραντεβού είναι:

1) ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ "ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ" Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας 80 Τ.Κ 115 28 ΑΘΗΝΑ Τηλεφωνικό Κέντρο: 213-2162000,210-3381100 Fax: 213-216-2898 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ hospital@hosp-alexandra.gr ΏΡΕΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ: ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ από 9.00 το πρωί, έως 13.30 το μεσημέρι

2) ΓΕΝΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΑΘΗΝΩΝ(Γ.Γεννηματάς) ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ 154, ΧΟΛΑΡΓΟΣ, 11527 ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 210 7778859, 210 7759119, 2132032477, 2132032478
ΏΡΕΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 8.30ΠΜ - 6.00ΜΜ , Σ/Κ – ΑΡΓΙΕΣ 8.30ΠΜ - 2.00ΜΜ
Όσοι βρίσκεστε στην Επαρχία μπορείτε να προσέρχεστε στα τοπικά κέντα αιμοδοσίας κατόπιν συνεννόησης ώστε να δηλώνοντας τα στοιχεία της Μαρίας, να κατευθυνθεί το αίμα στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρα.
Όλοι, μπορούν να ενημερώνονται από τη σελίδα στο κοινωνικό δίκτυο του Φ/Β για κάθε νέα εξέλιξη: https://www.facebook.com/groups/194814437385748/ Παρακαλούμε κρατήστε επαφή και να ενημερώνεστε καθημερινά.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΛΕΟΝ!ΜΑΖΙ ΣΤΟΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ!

Επείγουσα, άμεση ανάγκη για αίμα 0 ρέζους θετικό στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρα

Η Μαρία Κολοκούνη, η γνωστή Tristessa σε όσους είμαστε ακόλουθοι της metal μουσικής, σύζυγος και μητέρα ενός τετράχρονου παιδιού, δίνει μία άνιση αλλά γενναία μάχη να κρατηθεί στη ζωή, παλεύοντας με τη λευχαιμία στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα των Αθηνών.
Δεν γίνεται παρά να είμαστε όλοι μας σύμμαχοί της και να πολεμήσουμε στο πλευρό της.
Κάθε ημέρα, κάθε ώρα και λεπτό είναι κρίσιμο.
Παρακαλείστε όλοι, πανελλαδικά, να συσπειρωθείτε!

Όσοι έχετε ομάδα αίματος 0 ρέζους θετικό και είστε στην Αθήνα, από τις 9 το πρωί έως το αργότερο στις 12.00 το μεσημέρι, πηγαίνετε στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα, στο ισόγειο, είσοδος από οδό Λούρου και δώστε αίμα.
Πρέπει απαραίτητα να είναι 0 ρέζους θετικό γιατί χρειάζεται συμβατός δότης. Βρείτε γνωστούς σας και τρέξτε μαζί! Ίσως καταφέρουμε και νικήσουμε την αρρώστια. Όλοι μαζί θα προσφέρουμε αξιοπρέπεια  και δύναμη!

Όσοι είστε από επαρχία μπορείτε να δώσετε το ονοματεπώνυμο της Μαρίας, να δηλώσετε ότι το προσφέρετε για αυτήν στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα.

Οι ευχές μας, οι προσευχές μας προς τους Θεούς και όλες μας οι δυνάμεις μαζί με τη Μαρία στη δυσκολότερη και καθοριστικότερη μάχη της ζωής της.

Παρακαλώ μεταφέρετε αυτό το μήνυμα παντού!


ΑΝΑΝΕΩΣΗ: Δυστυχώς το νοσοκομείο Αλεξάνδρα για το σαββατοκύριακο και την αργία της Δευτέρας σταματάει τις αιμοδοσίες, όποιος/όποια θέλει να βοηθήσει μπορεί να απευθυνθεί στο Γ. Γεννηματάς (Γενικό Κρατικό Αθηνών) στο οποίο λειτουργεί κέντρο αιμοδοσίας. Ώρες λειτουργίας:

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ 8.30ΠΜ - 6.00ΜΜ Σ/Κ – ΑΡΓΙΕΣ 8.30ΠΜ - 2.00ΜΜ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΟΚΟΥΡΗ ΤΟΥ ΝΕΑΡΧΟΥ, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ. ΤΥΠΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ 0 ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ

Για όσους ρωτούν γιατί τόσο αίμα, η απάντηση είναι ότι υπάρχει θέμα συμβατότητας με μία υπο-ομάδα που πρέπει να βρεθεί στο δείγμα και μόνον έτσι μπορεί να γίνει η μετάγγιση.
Παρακαλείστε να δώσετε λίγα λεπτά από το χρόνο σας, ακόμη και αν δεν έχετε εσείς ομάδα αίματος 0 ρέζους θετικό, να ενδιαφερθείτε να βρείτε κάποιον που έχει.
Μπορεί αυτός/αυτή που θα βρεθεί να σώσει τη ζωή της Μαρίας.
Παρακαλώ κοινοποιήστε-προωθήστε παντού αυτό το μήνυμα.

Ποίηση του Χ.Φ.Λ., δεύτερο μέρος

Από την ίδια σειρά δημοσιεύσεων του Λάβκραφτ, δηλαδή και πάλι τον Απρίλιο του "1919", ακολουθεί το ποίημα "Στη Σελήνη" όπου πλέον η ανίκητη επιθυμία της φυγής από τη νεωτερικότητα κυριαρχεί και ξεδιπλώνεται πολύ αναλυτικότερα στον ποιητικό λόγο του συγγραφέως.

"Στη Σελήνη"

Αθάνατη Σελήνη, σε παρθενικό όνειρο η λάμψη.
Χορηγείς τις ακτίνες σου, θεϊκό παιδί της Λητούς.
Οι ασημένιες σου αχτίδες όλα τα ακαθόριστα ορίζουν,
Και κρύβουν τη σκληρή αλήθεια σε μία ήπια γλυκιά ψευδαίσθηση.

Στο απαλό φως σου, η πόλη που δεν ξεκουράζεται
Που στέκει τόσο άθλια στο έντονο φως του αδελφού σου,
 εγκαταλείπει τις συνήθειές της , και στη σιωπή ηρεμεί.
Γίνεται ένα όραμα, λάμποντας  φωτεινά και δίκαια.

Ο σύγχρονος κόσμος, με όλες τις απαιτήσεις και τον πόνο του
Οι καπνισμένοι δρόμοι, οι μύλοι που σιχαμερά κροταλίζουν,
φανερώνεται κάτω από τις ακτίνες σου, Σελήνη, και πάλι
Ονειρευόμαστε ως ποιμένες στους  λόφους της Χαλδαίας .

Άκουσε,  Αρτέμιδα, τη ταπεινή μου παράκληση.
Μετέφερε με  όπου η ευτυχία μου μπορεί να διαρκέσει,
Παρέσυρε με  ενάντια στο ρεύμα της φουρτουνιασμένης θάλασσας του Χρόνου,
Και απόθεσε το πνεύμα μου να ξεκουραστεί μέσα στο παρελθόν.

 

From the same series of Lovecraft's publications, that means again in April "1919", the poem "To Selene". Here it is clear the harsh desire of the writer for escaping the modernity.
On the previous poem i added, there was a "secret" desire, now an obvious willing.

 

To Selene

Immortal Moon, in maiden dream the shine;
Dispense thy beams, divine Latona's child.
Thy silver rays all grosser things define,
And hide harsh Truth in sweet illusion mild.

In thy soft light, the city of unrest
That stands so squalid in thy brother's glare,
Throws off its habit, and in silence blest,
Becomes a vision, sparkling bright and fair.

The modern world,with all its care and pain
The smoky streets, the loathsome clanging mills,
Face 'neath thy beams, Selene, and again
We dream as shepherds on Chaldea's hills.

Take heed, Diana, of my humble plea;
Convey me where my happiness can last,
Draw me against the tide of Time's rough sea,
And let my spirit rest amidst the past.

Πάνας, ποίημα από τον Χ.Φ.Λ.

Απρίλιος "1919". Ο Χ.Φ. Λάβκραφτ, γνωστός στο Ελληνικό κοινό-δυστυχώς- μόνο για τα διηγήματα φανταστικού τρόμου, δημοσιεύει το ποίημα του "Πάνας", ένα εξαίσιο απλό στο λόγο ποιητικό έργο, το οποίο περιγράφει τον κρυφό πόθο που κρύβει ο εγκλωβισμένος στις πόλεις σύγχρονός άνθρωπος, ο αποκομμένος από τη Φυσική του κατάσταση, από τις Παραδόσεις του, από το Ιερό.
Ακόμη ένα ποίημα του στην ίδια διάθεση αλλά πολύ καλύτερο και πληρέστερο θα ανεβάσω αργότερα απόψε.

Πάνας
Από τον Χ.Φ. Λαβκραφτ

Κάποτε, σε ένα ξέφωτο του δάσους,
κάθισα κοντά σε ένα ρηχό ποταμάκι με λόχμες
και εκεί βυθίστηκα γλυκά στο όνειρο

Από το ποταμάκι  μια μορφή ξεπρόβαλε
μισός άνθρωπος μισός τράγος.
Αντί για δάχτυλα στα πόδια είχε οπλές
και ένα γένι στόλιζε το λαιμό του.

Καθισμένο πάνω σε ένα σωρό παλιά καλάμια
αυτό το μισοανθρώπινο ον έπαιξε γλυκά
και εγώ έπαψα πια να ενδιαφέρομαι  για τα γήινα
γιατί ήξερα ότι αυτός ήταν ο Πάνας.

Νύμφες και Σάτυροι μαζεύτηκαν τριγύρω
για να απολαύσουν τον ζωντανό σκοπό.

Πολύ σύντομα ξύπνησα πονεμένος βαθιά
και γύρισα στον κόσμο των ανθρώπων.
Αλλά λαχταρώ, είναι στις εξοχικές κοιλάδες
να ζήσω και να ξανακούσω τον
Αυλό του Πανός.

............................................................................................................................................................

April "1919" . Howard.P.Lovecraft, a writer well know -sadly- only for his fiction horror stories, published the following poem, "Pan".
A great simple daydream vision of the desire which longing inside urban man. The man that has been cutted off by his natural roots.By his Tradition and the Sacred.
Another one poem i will upload later tonight on the same, and even greater spirit.

 "Pan"
Seated in a woodland glen
By a shallow stream
Once I fell a-musing, when
I was lull'd into a dream.

From the brook a shape arose
Half a man and half a goat,
Hoofs it had instead of toes
And a beard adorn'd its throat.

On a set of rustic reeds
Sweetly play'd this hybrid man
Naught car'd I for earthly needs,
For I knew that this was Pan.

Nymphs and Satyrs gather'd round
To enjoy the lively sound.

All to soon I woke in pain
And return'd to haunts of men
But in rural vales I'd fain
Live and hear Pan's pipes again