Υπολογίζουμε εαυτούς ως Φύλακες της Αρχαίας Πυράς των Παραδόσεων.
Όχι από μία απλή άρνηση του παρόντος τόπου και χρόνου. Όχι λόγω της αναζήτησης κάποιου ασφαλούς καταφυγίου που θα μας προστατέψει από τη σημερινή μανία του νεωτερισμού. Όχι λόγω μίας παραίσθησης που μας απομακρύνει από τη πραγματικότητα. Σίγουρα όχι από αντί-θεση.
Είναι επειδή αισθανόμαστε, κατανοούμε, επιλέγουμε να κρατούμε σεβάσμια τις στάχτες των Πατέρων μας, τις κραυγές της γέννας των Μητέρων μας καθώς γέννησαν εκατομμύρια φορές Προγόνους επί αιώνες.
Είναι επειδή υποσχεθήκαμε ως παιδιά το ένα στο άλλο ότι θα μείνουμε πιστά στα άστρα που ατενίζαμε στο νυχτερινό Ουρανό. Ως έφηβοι περπατήσαμε σε έδαφος ποτισμένο με αίμα, και αυτό το έδαφος μας μίλησε βαθειά μέσα μας. Ως άντρες και γυναίκες αποφασίσαμε ότι δεν υπάρχει δόξα σε κάποιο παρελθόν, αν δεν μπορούμε να κυλήσουμε την ίδια Σπείρα των Πράξεων στο Παρόν, να το μεταδώσουμε στους επόμενους που έπονται.
Είμαστε Φύλακες των Πυρών, θα παραμείνουμε αφοσιωμένοι στους Όρκους που δώσαμε, ακόμη και αν είναι η τελευταία μας πράξη.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποφασίσει για τίποτε άλλο παρά μόνον για το πώς θα επιλέξει να ζήσει και τί θα παραδώσει στους επόμενους.
Μνήμη για τους Προγόνους, Δόξα στους Θεούς μας, Τιμή σε όσους πολέμησαν , σε όσους πολεμούν τώρα, σε όσους θα πολεμήσουν στο μέλλον.
Considering our selves Guardians of the Ancient Flames of our Traditions, not because of a simple denial of the presence. Not beacuse of seeking a shelter desperate from the modern day's struggle. Not because of a hallucination that drives us away from reality. For sure not because of an opposition.
It is beacause we feel, realise, choose, that we keep the ashes of our Forefathers, the cries of our Mothers as they gave birth to millions of ancestors for ages. It is because we have promised as children to each other that we will stay devoted to the stars of the nightsky. As teenagers we have walked on the ground that blood was shed and the ground spoke to us. As men and women we decided that there is no glory in the past if we are not able to continue the spiral of deeds in the present days, to deliver it to the next ones.
We are Guardians of the Flames, we will stay devoted to Oaths we have given, no matter if this will be our last thing to do.
Man cannot decide nothing else than how will live and what will deliver to the next ones.
Memory for the Ancestors, Glory to the Gods, Honor to those who fought, to those who still fighting, to those who will fight.
Όχι από μία απλή άρνηση του παρόντος τόπου και χρόνου. Όχι λόγω της αναζήτησης κάποιου ασφαλούς καταφυγίου που θα μας προστατέψει από τη σημερινή μανία του νεωτερισμού. Όχι λόγω μίας παραίσθησης που μας απομακρύνει από τη πραγματικότητα. Σίγουρα όχι από αντί-θεση.
Είναι επειδή αισθανόμαστε, κατανοούμε, επιλέγουμε να κρατούμε σεβάσμια τις στάχτες των Πατέρων μας, τις κραυγές της γέννας των Μητέρων μας καθώς γέννησαν εκατομμύρια φορές Προγόνους επί αιώνες.
Είναι επειδή υποσχεθήκαμε ως παιδιά το ένα στο άλλο ότι θα μείνουμε πιστά στα άστρα που ατενίζαμε στο νυχτερινό Ουρανό. Ως έφηβοι περπατήσαμε σε έδαφος ποτισμένο με αίμα, και αυτό το έδαφος μας μίλησε βαθειά μέσα μας. Ως άντρες και γυναίκες αποφασίσαμε ότι δεν υπάρχει δόξα σε κάποιο παρελθόν, αν δεν μπορούμε να κυλήσουμε την ίδια Σπείρα των Πράξεων στο Παρόν, να το μεταδώσουμε στους επόμενους που έπονται.
Είμαστε Φύλακες των Πυρών, θα παραμείνουμε αφοσιωμένοι στους Όρκους που δώσαμε, ακόμη και αν είναι η τελευταία μας πράξη.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποφασίσει για τίποτε άλλο παρά μόνον για το πώς θα επιλέξει να ζήσει και τί θα παραδώσει στους επόμενους.
Μνήμη για τους Προγόνους, Δόξα στους Θεούς μας, Τιμή σε όσους πολέμησαν , σε όσους πολεμούν τώρα, σε όσους θα πολεμήσουν στο μέλλον.
Considering our selves Guardians of the Ancient Flames of our Traditions, not because of a simple denial of the presence. Not beacuse of seeking a shelter desperate from the modern day's struggle. Not because of a hallucination that drives us away from reality. For sure not because of an opposition.
It is beacause we feel, realise, choose, that we keep the ashes of our Forefathers, the cries of our Mothers as they gave birth to millions of ancestors for ages. It is because we have promised as children to each other that we will stay devoted to the stars of the nightsky. As teenagers we have walked on the ground that blood was shed and the ground spoke to us. As men and women we decided that there is no glory in the past if we are not able to continue the spiral of deeds in the present days, to deliver it to the next ones.
We are Guardians of the Flames, we will stay devoted to Oaths we have given, no matter if this will be our last thing to do.
Man cannot decide nothing else than how will live and what will deliver to the next ones.
Memory for the Ancestors, Glory to the Gods, Honor to those who fought, to those who still fighting, to those who will fight.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου