H Καντέλε μου / My Kantele

Οι παρακάτω στίχοι, βγαίνουν από την καρδιά σύγχρονων βάρδων της Φιλανδικής Παράδοσης. Είναι ένα τραγούδι, αφιερωμένο στο εθνικό μουσικό όργανο των Φιλανδών, το Καντέλε.
Σε λίγες μόνον στροφές, οι βάρδοι χωράνε όλο τον κόπο και τα βάσανα ενός λαού, όλη την αγάπη για τη ζωή, όλο το μόχθο για τον τόπο τους, όλο το μέγεθος του παράπονου ενός ολόκληρου Έθνους.
Από τους συγκινητικότερους στίχους που διάβασα ποτέ.
..........................................................................................

Πραγματικά ψεύδονται, μιλούν απολύτως ανόητα
όσοι λένε ότι η μουσική δείχνει ότι το Καντέλε
φτιάχτηκε από κάποιο Θεό
 πάρθηκε από τους ώμους ενός μεγάλου τούρνα 
 από ενός σκυλόψαρου τα κυρτά οστά:
Φτιάχτηκε από τη θλίψη

Η κοιλότητά του από σκληρές ημέρες
Το ηχείο του από ατελείωτες θλίψεις
Οι χορδές του μαζεύτηκαν από βάσανα
Και τα κλειδιά του από άλλα δεινά
Πραγματικά ψεύδονται, μιλούν απολύτως ανόητα

Γι 'αυτό δεν θα παίξει, δεν θα χαροποιήσει καθόλου.
Η μουσική δεν θα παίξει για να ευχαριστήσει
Εκπέμποντας το σωστό είδος χαράς
Γιατί διαμορφώθηκε από τις έγνοιες
Πλάστηκε από θλίψη.

The following lyrics come from the heart of modern bards of the Finnish Tradition.
It is a song dedicated to the national instrument of Finland, the Kantele.
In only a few turns, the bards fit all the trouble and suffering of their people, all the love for life, all the toil for their land, the grant  size of an entire nation’s complains.
Of the most touching lyrics i have ever read.

Truly they lie, they talk utter nonsense
Who say that music reckon that the kantele
Was fashioned by a god
Out of a great pike's shoulders
From a water-dog's hooked bones:
It was made from the grief

Its belly out of hard days
Its soundboard from endless woes
Its strings gathered from torments
And its pegs from other ills
Truly they lie, they talk utter nonsense

So it will not play, will not rejoice at all
Music will not play to please
Give off the right sort of joy
For it was fashioned from cares
Moulded from sorrow.