Υπάρχουν δύο όψεις ενός προβλήματος στην Ευρώπη.
Το πρόβλημα λέγεται Συνοχή και διακυβέρνηση
Οι αποκαλούμενοι Φεντεραλιστές, οι θιασώτες της Κεντρικής διακυβέρνησης που θα υποβαθμίσει την εθνική ανεξάρτητη υπόσταση των κρατών, και οι αποκαλούμενοι ευρωσκεπτικιστές.
Οι δεύτεροι, κατά εμέ, αν και πιο υγιείς, χωλαίνουν στο ότι πάσχουν από υπερβολικό κρατικισμό, κάτι που οδηγεί μάλλον αναπόφευκτα σε σωβινισμό.
Οι πρώτοι, πάσχουν από την ανίατη και μεσσιανική ασθένεια της υπερ-εξουσίας η οποία ηθελημένα δεν επιθυμεί καμία ουσιαστική επαφή με τους λαούς και τους αντιμετωπίζει ως κάτι ελαφρώς χρησιμότερο από τα ψώνια που στοιβάζει κάποιος στον καταψύκτη του.
Η προβλεπόμενη αναπόφευκτη σύγκρουση, έχει ξεκινήσει με τους φεντεραλιστές όπου επικρατούν, να νομοθετούν με τέτοιο τρόπο ώστε να αλλοιώνουν με ταχύτατους ρυθμούς την ομοιογένεια ενός τόπου και να εξαθλιώνουν τη μέση τάξη που θα μπορούσε να είναι ο κριτής των ισορροπιών.
Η παγίδα του σωβινισμού που είναι μουχλιασμένος από τους τελευταίους 2 ευρωπαϊκούς μεγάλους πολέμους, στήνεται μεθοδικά από τα βαλκάνια μέχρι την Ιβηρική χερσόνησο.
Οι ρυθμοί που όλα εξελίσσονται είναι σε ανάλογο χρονικό διάστημα με τις αλλαγές στο κοινό νόμισμα των φεντεραλιστών.
Ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, υπάρχει και ο μεσαίος δρόμος.
Για την ακρίβεια υπάρχει ο δρόμος της Πολιτισμικής ομόνοιας, της ιστορικής διαχείρισης του ενιαίου και του σεβασμού του διαφορετικού.
Υπάρχει ο δρόμος των Εθνών, που μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια τους πληθυσμούς σε μία ουσιαστική Ενότητα και όχι καταναγκαστική Ένωση.
Κανένας πραγματικός θρησκευτής (και όχι ο "να έχουμε να λέμε")των Εθνικών θρησκειών δεν κοιτά να εξοντώσει τον Αδελφό και την Αδελφή του από μία άλλη Παράδοση. Κανένας πραγματικός θρησκευτής (και όχι απλώς ένας λάτρης της ταινίας "οι 300") δεν προτίθεται να επιβάλλει με το ζόρι την Παράδοσή του ή το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας του αν θέλετε, σε έναν άλλον.
Κανένας Τιμητής του Ιερού δεν προτίθεται επίσης να παραδώσει αμαχητί την Πατρίδα Ευρώπη.
Είναι Ιερό το Χρυσό Κλωνί που φυτρώνουμε επάνω του ως άνθη.
Ένας Θύρσος αρχαίων χρόνων, στα χέρια ζωντανών νέων. Είναι μυστηριακή η στιγμή της ένωσής μας όλων των Παιδιών της Ευρώπης. Εν πολλοίς, υπερασπιζόμαστε και τα Έθνη που βρίσκονται μακριά μας, αλλά ο φεντεραλισμός ή ο σωβινισμός τα εποφθαλμιά.
Θα είναι η Ελλάδα λοιπόν, ο τόπος που θα δοθεί μία ακόμη αποφασιστική μάχη για το μέλλον της Ευρώπης; Είμαστε εμείς αυτοί που θα σηκώσουμε το βάρος της εκκίνησης για τον δρόμο των Εθνών;
Ναι. Δίχως δισταγμό.
(Συνεχίζεται..)
Heathenland's heart pounds on millions of bodies, of a common Family.
Το πρόβλημα λέγεται Συνοχή και διακυβέρνηση
Οι αποκαλούμενοι Φεντεραλιστές, οι θιασώτες της Κεντρικής διακυβέρνησης που θα υποβαθμίσει την εθνική ανεξάρτητη υπόσταση των κρατών, και οι αποκαλούμενοι ευρωσκεπτικιστές.
Οι δεύτεροι, κατά εμέ, αν και πιο υγιείς, χωλαίνουν στο ότι πάσχουν από υπερβολικό κρατικισμό, κάτι που οδηγεί μάλλον αναπόφευκτα σε σωβινισμό.
Οι πρώτοι, πάσχουν από την ανίατη και μεσσιανική ασθένεια της υπερ-εξουσίας η οποία ηθελημένα δεν επιθυμεί καμία ουσιαστική επαφή με τους λαούς και τους αντιμετωπίζει ως κάτι ελαφρώς χρησιμότερο από τα ψώνια που στοιβάζει κάποιος στον καταψύκτη του.
Η προβλεπόμενη αναπόφευκτη σύγκρουση, έχει ξεκινήσει με τους φεντεραλιστές όπου επικρατούν, να νομοθετούν με τέτοιο τρόπο ώστε να αλλοιώνουν με ταχύτατους ρυθμούς την ομοιογένεια ενός τόπου και να εξαθλιώνουν τη μέση τάξη που θα μπορούσε να είναι ο κριτής των ισορροπιών.
Η παγίδα του σωβινισμού που είναι μουχλιασμένος από τους τελευταίους 2 ευρωπαϊκούς μεγάλους πολέμους, στήνεται μεθοδικά από τα βαλκάνια μέχρι την Ιβηρική χερσόνησο.
Οι ρυθμοί που όλα εξελίσσονται είναι σε ανάλογο χρονικό διάστημα με τις αλλαγές στο κοινό νόμισμα των φεντεραλιστών.
Ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, υπάρχει και ο μεσαίος δρόμος.
Για την ακρίβεια υπάρχει ο δρόμος της Πολιτισμικής ομόνοιας, της ιστορικής διαχείρισης του ενιαίου και του σεβασμού του διαφορετικού.
Υπάρχει ο δρόμος των Εθνών, που μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια τους πληθυσμούς σε μία ουσιαστική Ενότητα και όχι καταναγκαστική Ένωση.
Κανένας πραγματικός θρησκευτής (και όχι ο "να έχουμε να λέμε")των Εθνικών θρησκειών δεν κοιτά να εξοντώσει τον Αδελφό και την Αδελφή του από μία άλλη Παράδοση. Κανένας πραγματικός θρησκευτής (και όχι απλώς ένας λάτρης της ταινίας "οι 300") δεν προτίθεται να επιβάλλει με το ζόρι την Παράδοσή του ή το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας του αν θέλετε, σε έναν άλλον.
Κανένας Τιμητής του Ιερού δεν προτίθεται επίσης να παραδώσει αμαχητί την Πατρίδα Ευρώπη.
Είναι Ιερό το Χρυσό Κλωνί που φυτρώνουμε επάνω του ως άνθη.
Ένας Θύρσος αρχαίων χρόνων, στα χέρια ζωντανών νέων. Είναι μυστηριακή η στιγμή της ένωσής μας όλων των Παιδιών της Ευρώπης. Εν πολλοίς, υπερασπιζόμαστε και τα Έθνη που βρίσκονται μακριά μας, αλλά ο φεντεραλισμός ή ο σωβινισμός τα εποφθαλμιά.
Θα είναι η Ελλάδα λοιπόν, ο τόπος που θα δοθεί μία ακόμη αποφασιστική μάχη για το μέλλον της Ευρώπης; Είμαστε εμείς αυτοί που θα σηκώσουμε το βάρος της εκκίνησης για τον δρόμο των Εθνών;
Ναι. Δίχως δισταγμό.
(Συνεχίζεται..)
Heathenland's heart pounds on millions of bodies, of a common Family.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου