Είναι μία διαρκής κατάσταση πολλών ετών, με διάφορες διακυμάνσεις, που στερεί τη ζωτικότητα από τους ανθρώπους, τους νικάει στο Πνεύμα και τους γονατίζει.
Είναι ένα τεχνητό κελί που το μετέτρεψαν από Σπίτι που ήταν. Το απογύμνωσαν και το ξεθώριασαν από τα χρώματα του, από τις Εθνικές Παραδόσεις.
Είναι αυτό το κείμενο, μία ακόμη Σημαία που θέλει να στάξει λίγο από το Πορφυρό Χρώμα, πάνω στους τοίχους του λευκού κελιού, υπενθυμίζοντας στους εγκλείστους ότι ανά πάσα στιγμή, μπορούν να το μετατρέψουν ξανά σε Σπίτι, με πόρτα άφοβα ξεκλείδωτη και παράθυρα να βλέπουν στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Λίγα μόνο λόγια, που μπορούν και προσδιορίζουν μία στάση Ζωής.
...«Προελθών αιωνίως από την γόνιμον ουσίαν του Αγαθού, μεσίτης μεταξύ των νοερών Θεών, εξασφαλίζει τη συνοχήν αυτών, το απεριόριστον κάλλος, την ανεξάντλητον γονιμότητα, και προικίζει αθρόως τα απάντα με αγαθά άχρονα»…
Εις Βασιλέαν Ήλιον
Αυτοκράτωρ, Μέγας Ιουλιανός
Κάτω από τον Βασιλέα και Πατέρα μας Ήλιο Ζευ, Υψώνουμε προς Αυτόν τα Ιδανικά και τις Αξίες, όχι κάποιας αόριστης ή πολύ συγκεκριμένης «εποχής»,
αλλά, όλων των Εποχών και των ημερών τους, που το ανθρώπινο Πνεύμα πολλών ή ελαχίστων ανθρώπων, αναλόγως των συγκυριών, ταυτίστηκε με την αγνή Θέαση του Κόσμου των Θεών,
προβαλλόμενη και επεκτεινόμενη πάνω στον κόσμο των θνητών.Η τεχνολογία, και οι στείροι θεάσεως όπως εξελίχτηκαν νεωτερισμοί, που κήρυξαν κάποιοι στο όνομά τους το τέλος του Ιερού και την επικράτηση του τεχνοκρατικού, δεν ξεπερνούν και ούτε θα μπορέσουν ποτέ, το Πνεύμα, τα Ιδανικά, τις Αρετές και τις Αξίες των Εθνισμών.
Μπορούν μόνο να τα υπηρετούν ή να τους εναντιώνονται κατά τη βούληση όσων εχθρών των
Παραδόσεων κατά καιρούς τα διαχειρίζονται ή τα εκπορεύουν αντιστοίχως το κατά δύναμιν.
Εμείς, οι άλλοτε περισσότεροι ή λιγότεροι πληθυσμιακά, αντέχουμε πάντα στα χτυπήματά τους. Γιατί δεν νοιώθουμε ότι έχουμε, ή ότι μπορεί έστω να αξίζει, να ανταγωνιστούμε κάτι που στερείται βάθους ή Ιερότητας. Οι θέσεις μας, οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις μας, η ίδια μας η καθημερινότητα είναι η άμυνά μας. Οι Παραδόσεις των Εθνών, είναι αιώνια σημεία αναφοράς και όχι πρόσκαιρες ταυτότητες.
Το έργο μας επικεντρώνεται αλλού:
Υπηρετούμε το Ιερό Φάος του Κόσμου, φροντίζουμε τους πάντα Πυρωμένους Βωμούς των Θεών μας να καίνε άσβεστοι προσμένοντας τις ευχαριστήριες προσφορές ανά τους αιώνες .
Πειθόμενοι από τη Παράδοση των Προγόνων μας, και όχι εξαναγκασμένοι από οποιονδήποτε, Ζούμε ως εκφάνσεις της Αρχαίας Ψυχής.
Η δε λέξη Αρχαία, δεν σημαίνει για εμάς μία ψυχρά λογιζόμενη χρονική εκκίνηση, αλλά μία Κινητική κατάσταση της Ψυχής. Επαναπροσδιορίζουμε την έννοια του Αρχαίου ως Δυναμικό Συνεχές και όχι ως ένα όλο και πιο απομακρυσμένο σημείο που αδυνατούμε να διακρίνουμε ή να εκπέμψουμε από αυτό. Διαμορφώνει άμεσα το Μέλλον των ανθρώπων, καθώς πάνω στο Αρχαίο στηρίζεται η δυνατότητα, του να μπορεί να αντληθεί ότι αποδεδειγμένα έχει υπάρξει ως καλύτερο και συμφέρον για όλους και να εξελίσσεται.
Ακολουθούμε τις Πύρινες Ακτίνες του Ανίκητου Πατέρα, Θερμές και Αστραφτερές, προς την κατεύθυνση που προβάλλονται. Προς το Σύμπαν Κόσμο.
Ενοικούμε ταυτόχρονα Πνευματικά, στο Κέντρο τους από όπου Πηγάζουν. Στο Αγαθό.
Από, και προς τον Άνακτα Ήλιο, τα έργα των θνητών, έργο τους Ιερό και χρέος είναι να ομοιάζουν όσο αυτό είναι εφικτό, στο Εύτακτο Έργο των Αθανάτων. Είναι ο Μικρόκοσμος και ο Μακρόκοσμος που διπλώνονται και ξεδιπλώνονται διαρκώς κάθε στιγμή στην Αέναη Σπείρα.
Στην πνευματική μαύρη στάχτη που καλύπτει αυτή τη χρονική στιγμή τους ανθρώπους και τις Πατρίδες, ιδιαιτέρως δε της δικής μας Πατρίδας,
αντιτάσσουμε και προσφέρουμε και εμείς τον Σπόρο της Ζωής, τις έμπυρες Παραδόσεις των Εθνών.
Όσοι βιάζονται να νυχτώσουν τον κόσμο γρήγορα, θα ανακαλύψουν ότι ο ήλιος είναι αδύνατον να μην ανατείλει ξανά. Λίγο θα κρατήσει η χαρά του σκότους..
Αγαθοί και Αθάνατοι οι Θεοί μας
Ιερές οι Παραδόσεις μας, Αστρολάβοι στη ζωή μας, Γόνιμοι Σπόροι της Γης μας.
Ο Υιός και Έκγονος του Αγαθού, ο Βασιλέας Ήλιος, Προστάτης μας και Πάντα Ηγήτωρ.
Για τον Οίκο Ελλήνων Εθνικών «Θύρσος»
Θησέας Λύκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου